Hoe kom je erachter of je een tekort hebt aan vitamine B12?

Moe. Zo moe. Alsof ik lood in mijn schoenen heb. En die duizeligheid… bah. Net of de wereld om me heen draait. En m’n lontje? Korter dan ooit. Ik snap mezelf soms niet eens meer. Zou het… zou het een B12-tekort kunnen zijn?

Ik las er laatst iets over. Die symptomen… die herken ik wel, griezelig eigenlijk. Die constante vermoeidheid, alsof je een marathon hebt gelopen terwijl je amper de trap op komt. En dat ik me zo slecht kan concentreren! Gisteren nog, ik stond midden in de supermarkt en ik was totaal vergeten wat ik moest halen. Niet normaal meer.

Een vriendin van me, die had ook zulke klachten. Bleek dus B12-tekort te zijn. Ze slikte toen een tijdje supplementen en voelde zich daarna stukken beter, zei ze. Zei ze ook dat iets van 1 op de 10 mensen ofzo er last van heeft? Weet ik veel, ik onthoud dat soort dingen nooit precies. Maar het is dus best wel veel voorkomend blijkbaar.

Ik blijf maar piekeren. Wat als het bij mij ook zo is? Stel je voor, al die tijd met die vage klachten lopen en het is gewoon op te lossen met een paar pilletjes. Aan de andere kant… misschien maak ik me ook wel druk om niks. Misschien is het gewoon stress. Of slaapgebrek. Wie weet.

Maar ja… beter het zekere voor het onzekere, toch? Ik ga gewoon even de huisarts bellen. Bloedprikje laten nemen. Dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben. Kan ik eindelijk weer eens normaal functioneren. Want zo doorgaan… nee, dat hou ik niet vol. Echt niet.