Wat verdient de CEO van ASML?

Miljoenen voor de topman van ASML: Terechte beloning of excessief?

ASML, het Nederlandse technologische paradepaardje, presteert al jaren uitstekend. Maar die successen gaan gepaard met een stevig prijskaartje, althans voor de aandeelhouders die de CEO betalen. Uit onderzoek van vakbond FNV blijkt dat de CEO van ASML in 2023 een jaarsalaris van €4,7 miljoen ontving. Daarmee staat hij op de derde plaats van best betaalde CEO’s in Nederland, na Ahold Delhaize (€7,2 miljoen) en Philips (€5,7 miljoen). Deze cijfers werpen opnieuw de vraag op naar de rechtvaardiging van dergelijke exorbitante beloningen in het Nederlandse bedrijfsleven.

Hoewel ASML onmiskenbaar een cruciale rol speelt in de wereldwijde chipindustrie en de CEO ongetwijfeld een complexe en veeleisende taak heeft, roept een salaris van €4,7 miljoen toch vragen op. Is deze beloning werkelijk in verhouding tot de geleverde prestaties, of is hier sprake van een excessieve vergoeding die de groeiende kloof tussen top en basis verder vergroot?

FNV beargumenteert dat dergelijke inkomensverschillen demotiverend werken voor werknemers lager in de organisatie. Terwijl zij hard werken om bij te dragen aan het succes van ASML, zien zij een klein deel van de winst naar de top vloeien. Dit kan leiden tot gevoelens van onrechtvaardigheid en frustratie, en uiteindelijk de productiviteit en het moreel binnen het bedrijf negatief beïnvloeden.

De discussie over topinkomens is complex en genuanceerd. Aan de ene kant wordt beargumenteerd dat hoge salarissen nodig zijn om toptalent aan te trekken en te behouden. ASML opereert in een competitieve markt en moet concurreren met internationale bedrijven die eveneens bereid zijn forse bedragen neer te tellen voor de beste CEO’s. Aan de andere kant rijst de vraag of deze redenering opweegt tegen de maatschappelijke gevolgen van dergelijke inkomensongelijkheid.

De vraag blijft dus open: is €4,7 miljoen een terechte beloning voor de CEO van ASML, gezien de complexiteit van zijn functie en de prestaties van het bedrijf? Of is het een symptoom van een systeem dat de belangen van aandeelhouders en topmanagers boven die van de werknemers stelt? Het debat over topinkomens zal ongetwijfeld blijven voortduren, zeker zolang de kloof tussen top en basis zo groot blijft. Het is essentieel dat stakeholders, inclusief de overheid, kritisch blijven kijken naar de rechtvaardiging van deze beloningen en de impact ervan op de maatschappij.