Waarom gaat ING over op Google Pay?

Nou, ING en Google Pay, hè? Ik moet eerlijk zeggen, toen ik het hoorde, had ik zoiets van: “Waarom nou weer?” Ik bedoel, ik was best wel gehecht aan die ING-app. Het was misschien niet de allermooiste, en soms duurde het even voordat ie opstartte, maar het voelde… tja, veilig. Betrouwbaar. Snap je?

Ik herinner me nog dat ik een keer in de supermarkt stond, vlak voor sluitingstijd, en de verbinding haperde. Met de ING-app kon ik dan nog steeds via een code betalen. Zou dat met Google Pay ook lukken, vraag ik me dan af? En ja, ik weet het, Google zegt dat het super veilig is, allemaal encryptie en tokens enzo. Maar toch… Zo’n grote techgigant die nog meer gegevens van je heeft, dat voelt toch een beetje dubbel, niet?

Ze zeggen natuurlijk dat het makkelijker en sneller is, dat Google Pay. Ik heb het zelf nog niet echt geprobeerd, maar mijn buurvrouw, die altijd de nieuwste snufjes heeft, zweert erbij. Ze zei laatst nog: “Je houdt gewoon je telefoon tegen die betaalautomaat en pling, klaar!” Ja, klinkt handig, hoor.

Maar die ING-app, daar zat toch ook een stukje trots bij, van Nederlandse bodem. Het voelde alsof ze iets eigens probeerden op te bouwen. Nu lijkt het alsof ze eieren voor hun geld kiezen en zeggen: “Ach, laat Google het maar doen.”

Ik snap het ergens ook wel, natuurlijk. Die techwereld gaat zo snel, en misschien is het gewoon te duur en te ingewikkeld om alles zelf te blijven doen. Maar toch… Ik blijf een beetje achter met een gevoel van: “Is dit nou echt de beste oplossing? Geeft ING nu niet een beetje de controle uit handen?” Misschien moet ik het gewoon proberen, en wie weet ben ik dan straks helemaal om. Maar voor nu, een klein beetje jammer vind ik het wel.