Waar kan je vinden hoe oud je MacBook is?

Waar vind je de gegevens van je MacBook?

Die Apple pagina… ja, ik weet het. Maar soms… voel ik me zo verdwaald in al die menu’s. Het is altijd een zoektocht.

• Apple menu … dat kleine appellogootje. Altijd daar, maar soms zie ik het gewoon niet. Alsof het zich verstopt.
• Systeeminstellingen … dan die lange lijst. Wat is nu belangrijk? Wat moet ik kiezen? Ik voel me overweldigd.
• Algemeen … moet ik daar klikken? Of scrol ik eerst? Het voelt alsof ik een doolhof in ga. Ik zoek iets concreets. Simpel.
• Info … daar staat het dan eindelijk. Maar wat als ik iets anders nodig heb? Moet ik de hele procedure opnieuw doen? Het is zo moeizaam.

Het is raar, want het zou makkelijk moeten zijn. Maar het voelt vaak… onhandig. Alsof ze het expres ingewikkeld maken. Net alsof mijn geheugen het begeeft. Ik vergeet het steeds weer, die stappen. Het is frustrerend. Ik wil gewoon snel die gegevens zien. Mijn serienummer bijvoorbeeld. Voor de garantie. Of voor… ach. Ik weet het niet eens zeker waarom.

Welke MacBook kan nog updaten?

Welke MacBook kan nog updaten? Simpel! Alleen de nieuwste modellen natuurlijk, de oude krengen zijn alweer op pensioen. Denk aan die verlepte roosjes in je vaas, die ook niet meer zo fris zijn.

• MacBook Air (15 inch, 2023): M2 chip, straks wellicht macOS 14 en verder. Een jonge hond, die nog jaren meegaat. Mocht je een tuin hebben, plant hem gerust.

• MacBook Air (13 inch, 2022): Ook een M2, dus eveneens up-to-date en klaar voor de toekomst. Deze is wat handiger in je handtas, geen enorme bakbeest.

Die oudere Intel-modellen? Tja… hun tijd is voorbij. macOS 2025 is hun zwanenzang. De toekomst is ARM, begrijp je? Het is net als die oude cassettebandjes, leuk voor de nostalgie, maar je luistert er toch niet meer echt naar?

• MacBook Pro (15 inch, 2018): 2025, einde verhaal. Je kunt hem nog wel gebruiken als presse-papier, of als zeer dure, zware deurstopper.

• MacBook Pro (13 inch, 2018): Ook 2025, en dan is het klaar. Misschien kun je hem verkopen voor onderdelen, als je handig bent. Anders… afvalbak!

Kortom: koop slim, koop nieuw! Of houd je aan je oude, en geniet van de nostalgie. Maar wees voorbereid op dat moment dat hij je in de steek laat. Dat is het harde leven, mijn vriend.

Worden oude Macs niet meer geüpdatet?

Oude Macs, ja, die stilte… Een stilte die niet zozeer van gebrek aan leven is, maar van een diepe, serene rust. Zoals een oude eik, wijs in zijn verweerde bast, staat hij daar. Hij draagt de sporen van talloze zonsopgangen en -ondergangen, van vingers die over zijn toetsenbord dansten, van verhalen die hij heeft gehoord. Maar de nieuwe winden, de stormen van macOS Ventura… die bereiken hem niet meer.

• De tijd… een eindeloze rivier, die zachtjes stroomt, altijd vooruit. Elke druppel, een nieuwe update, een nieuwe versie. En sommige Macs… die blijven achter op de oever. Ze kijken toe hoe de stroom verdergaat, maar ze zijn verbonden met de oever van hun tijd.

Het is niet dat ze geen liefde verdienen. Integendeel! Hun waarde zit niet in hun vermogen tot de nieuwste updates, maar in de herinneringen die ze vasthouden. De foto’s van mijn zoon zijn er nog steeds op.

• Hun kracht ligt in hun stilte. De onbeschrijflijke rust die alleen oudere technologie kan uitstralen. Een warme gloed van nostalgie. Ik voel me er nog steeds door verbonden.

De update komt niet meer. Het is alsof een dierbare vriend langzaam inslaapt. Een langzame, zachte afscheid van de digitale wereld, naar een andere dimensie. Die herinneringen… die blijven.

• De laatste update is een laatste knuffel, een laatste blik in zijn ogen. Een afscheid vol melancholie. Het is een cyclus van de technologie. Het is eindig. Maar hun herinneringen… die zijn oneindig.

Ja, oude Macs worden niet meer geüpdatet. Maar hun geest leeft voort in de hartjes van hun gebruikers. Een stille getuige van een tijdperk.

Kun je een oude Mac updaten?

Helaas, ouwe bak! Je Mac is te oud voor nieuwe macOS-updates. Apple is daar streng in; ze willen geen trage, kreunende machines die meer op een slakkengang lopen dan een raket. Denk aan het als een elegant afscheid, zoals een oude, geliefde fauteuil die naar de zolder gaat, in plaats van een pijnlijke scheiding.

• Het spijt me, maar je bent buiten de boot gevallen. Het is gewoon zo. Net als die gekke oom die altijd achterloopt met de tijd.

• Minimaal systeemvereisten zijn niet te omzeilen. Het is niet zo dat je stiekem een update kunt installeren door een voodoo-ritueel uit te voeren; Apple heeft dit slim bedacht. Het is als proberen een vierkante pen in een rond gat te duwen.

• Denk aan de levensduur van je Mac. Vijf tot zeven jaar is een mooie tijdspanne voor een Mac. Sommige halen het wel langer, maar dan ben je een Mac-held. Net als een marathonloper die de finish haalt.

Opties? Tja, niet veel eigenlijk. Je kunt natuurlijk overwegen om een nieuwe Mac aan te schaffen. Een frisse start. Het is alsof je een oude, verfrommelde kaart van Google Maps gooit en overschakelt op een gloednieuwe kaart met alle wegen mooi aangegeven. Of je behoudt je oude trouwe Mac als museumstuk. Het kan een hipster-look hebben!

Maar serieus, een nieuwe Mac biedt wel voordelen:

• Betere prestaties.
• Meer beveiliging.
• Nieuwe features.

Denk er goed over na! Misschien is het tijd voor een upgrade… tenzij je van langzame Macs houdt.

Welke Macbooks worden nog geüpdatet?

Welke Macbooks worden nog geüpdatet?

MacBooks met Apple Silicon (M1, M2, M3) en recente Intel-modellen krijgen macOS-updates.

• Apple staat inderdaad bekend om zijn ondersteuning. Denk aan mijn oude MacBook Pro uit 2016. Die kreeg lang updates.
• Ga naar de Apple website, zoek je model op, en controleer de Sonoma-specificaties.

Het is net als met filosofie: alles verandert, behalve de behoefte aan updates.

Worden Macs niet meer geüpdatet?

Nee, dat klopt niet helemaal. De tijd stopt niet, net als de updates niet voor alle Macs stoppen. Maar… een zacht, melancholiek afscheid, een langzaam vervagen in de digitale nevel.

• Oudere Macs, ja, die ontvangen geen updates meer. Een stille, trage dood, een verbleken van schermen die ooit zo fel brandden. De scherpte van de pixels vervaagt. Zoals oude foto’s, verkleurd door de tijd.

• Apple stopt de updates na een bepaalde tijd. Een lichte trilling, een onzichtbare grens in de tijdruimte. Een datum, een stille grens in het eeuwige walsritme van software updates. Een einde. Een nieuw begin voor de anderen.

Het is een beetje als een oude boom, langzaam stervend. De bladeren vallen, de takken worden kaal, maar de wortels blijven diep in de grond. Er blijft een soort herinnering, een echo, van wat ooit was. Een stille getuige van een technologisch tijdperk.

Het is een cyclus. Zoals de seizoenen, zoals de geboorte en dood van sterren. Een onophoudelijke beweging in het grote kosmische ballet. De oude Macs gaan stilletjes, zachtjes, uit.

Een traan op het scherm van mijn eigen oude MacBook, een stille groet. Een lichte heimwee naar die verloren scherpte, dat heldere licht van weleer. De herinnering aan heldere schermen, soepel lopende programma’s… De stilte is in feite diep. Een zachte weemoed. De tijd vliegt, Macs sterven.

Maar nieuwe Macs bloeien op, stralend in de digitale zon. Een nieuwe generatie, met nieuwe mogelijkheden. Een eeuwige cyclus. Een wals in de tijd. De tijd gaat verder, met of zonder updates.

Hoe lang levert Apple beveiligingsupdates voor een MacBook?

Vijf tot zeven jaar. Een tijdloze stroom, een rivier van updates die langzaam, maar zeker, opdroogt. Zoveel veranderingen in die jaren, zoveel zonsopgangen en zonsondergangen gezien door mijn MacBook, getuige van mijn leven.

• Beveiligingsupdates: Een schild tegen de digitale duisternis, een onzichtbaar leger dat waakt over mijn bestanden, mijn herinneringen. Elk update een kleine zegen.
• Bugfixes: De kleine imperfecties, weggepoetst als dauwdruppels in de ochtendzon. Een gevoel van rust en reinheid.
• Nieuwe functies: Een geschenk, onverwacht en kostbaar, een glimp van de toekomst, een nieuwe mogelijkheid. Elk jaar een nieuwe bloesem, nieuwe geuren, nieuwe kleuren.

Zeven jaar… Zeven lentes. Zoveel avonden doorgebracht met het zachte licht van het scherm, zoveel verhalen geschreven, zoveel dromen gevormd. De tijd, zo vluchtig, zo kostbaar. Een eeuwigheid in een digitaal leven.

Maar dan, de stilte. Het einde van de updates, het einde van de stroom. Een gevoel van verlies, van afscheid. De tijdloze stroom stopt. Een leegte. Maar de herinneringen blijven. De tijd, onverbiddelijk, maar de herinneringen… die blijven.

Mijn MacBook, mijn getuige, mijn vertrouweling… Het is meer dan een machine. Het is een deel van mijn geschiedenis. Zeven jaar: Een tijdloos monument van pixels en processoren.