Wat schrijf je in een voorstelstukje?

Wat schrijf je in zo’n voorstelstukje? Pff, dat kleine dingetje dat zo veel kan betekenen. Ik zit er altijd zo over in te stressen, je weet wel? Alsof je hele toekomst erin hangt, wat misschien ook wel zo is.

Dus, wat moet erin? Nou, eerst en vooral: jezelf! Wie ben je? Niet zomaar je naam, maar even een knipoog naar wie je bent. Ik heb laatst nog zo’n ding geschreven, voor een vrijwilligersfunctie bij een dierenasiel. Ik heb toen geschreven dat ik al mijn hele leven gek ben op dieren, en dat ik opgroeide met een hond die eigenlijk meer mijn beste vriend was dan een huisdier. Daarmee was meteen duidelijk dat ik echt gepassioneerd ben.

Dan: wat kun je? Niet een saaie opsomming van skills, hoor! Denk aan concrete voorbeelden. Bij die dierenasiel-aanvraag heb ik bijvoorbeeld geschreven over hoe ik – dankzij mijn bijbaan in een dierenwinkel – ervaring had met het omgaan met verschillende dieren, van hamsters tot katten met flinke karaktertjes. Zelfs dat verhaal over hoe ik een zieke eekhoorn had gered, dat erin verwerkt.

En dan, het belangrijkste misschien wel: waarom dit bedrijf? Niet zomaar “omdat ik een baan nodig heb”, daar heeft iedereen toch last van? Je moet laten zien dat je echt enthousiast bent over hun specifieke werk. Ik heb bijvoorbeeld eens gesolliciteerd bij een uitgeverij. Ik heb toen uitgelegd hoe ik hun nieuwste boek had gelezen, en hoe bewonderd ik de auteur vond. (Het hielp dat ik de auteur al kende, en kon noemen, welteverstaan…) En natuurlijk, wat je ambities zijn. Waar zie je jezelf over een paar jaar? Bij hen? Hopelijk wel!

Tot slot: wat breng je extra’s mee? Wat maakt jou anders? Is het je creativiteit, je doorzettingsvermogen, je onnavolgbare humor (oké, misschien niet die laatste…)? Bij die uitgeverij heb ik benadrukt dat ik niet alleen kon schrijven, maar ook een goede editor was, dankzij jarenlang bloggen. Dat maakte mij interessant, denk ik.

Kort, krachtig, relevant, dat is het credo. Maar vooral: echt. Laat je persoonlijkheid doorschijnen. Anders is het gewoon een saaie lijst met feiten, en niemand wil zo’n ding lezen, toch? Je moet je eigen verhaal vertellen, je eigen enthousiasme laten zien. Want anders, wat is er dan nog de moeite waard?