Waarom krijg ik ineens zoveel rimpels?

Oei, die eerste rimpels… Pfoe, ja, herkenbaar! Ik zat laatst in de spiegel te kijken en dacht: “Hé, waar komen die lijntjes ineens vandaan?” Zo confronterend, hè? Je ziet je huid veranderen en… tja, het is alsof het ineens heel snel gaat. Terwijl, ergens weet je dat het natuurlijk een geleidelijk proces is. Dat collageen en elastine minder worden enzo… Ja, dan wordt je huid toch wat minder strak, he?

Ik las ergens dat na je 25e, je collageenproductie al begint af te nemen. 25! Dat is toch belachelijk vroeg? Ik bedoel, ik voelde me toen nog een broekie! Maar goed, het schijnt dus echt zo te zijn. En dan die elastine… Alsof je huid een elastiekje is dat steeds minder goed terugveert. Zucht.

En dan de zon! Dat is ook zo’n boosdoener, hè? Mijn oma zei altijd al: “Smeer je goed in, anders krijg je een huid als leer!” Eigenlijk had ze wel gelijk, want de zon doet echt niet veel goeds voor je huid. Ik ben zelf echt veel te laks geweest vroeger met zonnebrand. Ik dacht altijd: “Ach, dat ene uurtje in de zon kan geen kwaad.” Nou, ik denk dat die uurtjes nu wel hun tol eisen.

Het hoort erbij, zeggen ze dan. Ja, tuurlijk hoort het erbij. Maar makkelijk is het niet, vind ik dan. Soms kijk ik naar foto’s van vroeger en denk ik: “Waar is dat gladde huidje gebleven?” Is dit het dan? Moet ik nu accepteren dat mijn gezicht een soort landkaart wordt van alle levenservaringen? Ik weet het niet… Aan de ene kant wel, aan de andere kant… toch wel een beetje jammer.