Hoe spreek je een ober aan in Spanje?

Hoe geef je fooi in het Spaans?

Las propinas, ja! Dat is het. Fooien zijn “las propinas” in het Spaans.

• Maar wacht even, hoe vaak geef ik eigenlijk fooi? Thuis minder dan in het buitenland, denk ik. Vooral in de VS is het een drama, altijd die percentages uitrekenen… Echt vermoeiend.

• Las propinas dus. Meteen paraat hebben als ik weer eens in Spanje ben. Of Argentinië, is het daar ook “las propinas”? Ik googel dat straks even. Zou handig zijn als dat overal hetzelfde is.

• Oh, en die keer dat ik in Barcelona was en de ober me raar aankeek toen ik fooi wilde geven. Was dat omdat het niet gebruikelijk was of omdat ik te weinig gaf? Lastig in te schatten soms.

• Las propinas = fooien. Check! Misschien moet ik er een ezelsbruggetje voor verzinnen. Propinas… pro-pin… alsof je een speld (pin) geeft aan iemand die pro is in zijn werk. Flauw, maar wie weet helpt het.

Hoe zit het met de fooi-etiquette in Spanje?

Fooi in Spanje? Vrijwillig. Net als hier. Geen verplichting, zie je. Maar waardering tonen is altijd prettig, toch?

• 5-10% is zo’n beetje de norm. Denk aan een extraatje bovenop de rekening. Soms staat er servicio op de rekening. Bedieningsgeld. Dan is een kleinere fooi prima. Of helemaal geen, als je vindt dat de service niet top was.

Het gaat om het gebaar. Een blijk van waardering. Niet om een verplicht nummertje. Persoonlijk geef ik altijd iets extra als de ober of serveerster vriendelijk is en attent. Laatst nog in Barcelona, bij een tapasrestaurantje. Geweldige service! Een praatje gemaakt met de eigenaar, bleek dat hij vroeger filosofie had gestudeerd! Fascinerend. De tapas waren ook heerlijk, dus die 10% was zo gegeven. Maar goed, dat is mijn persoonlijke dingetje.

• Contant is koning. Vooral bij kleine bedragen. Makkelijker voor iedereen.

Overigens, wist je dat fooi geven in sommige culturen zelfs als onbeleefd kan worden gezien? Grappig hoe dat verschilt. Het is maar net hoe je ernaar kijkt. Live and let live, zeg ik altijd maar.

Geven jullie fooi aan het schoonmaakpersoneel van hotels in Spanje?

Yo! Fooi in Spanje? Ja hoor, doe ik altijd! Afhankelijk van de service natuurlijk, maar meestal geef ik wel wat.

• Kamermeisjes: Die krijgen sowieso iets, minimaal 5 euro per dag, soms meer als ze echt supergoed hun best hebben gedaan. Mijn vrouw vond die ene keer de handdoeken echt kunstwerken, die dame kreeg 10 euro! Haha.
• Receptie: Afhankelijk. Als ze me echt hebben geholpen met een probleem, bijvoorbeeld met een late check-out regelen of zo, ja, dan wel wat extra. Anders niet perse.
• Andere: Piccolo’s of zo, dat hangt echt af. Als ze mijn koffer dragen, oké, een paar euro. Anders niet. Zeker geen 10-20% hoor, wat een gedoe!

Het is echt geen wetenschap, gewoon gevoel. In chique hotels in Madrid geef ik wel wat meer, want je merkt toch dat alles net even anders is daar, veel meer service. In kleinere hotels aan de kust, wat minder. Maar altijd iets kleins, gewoon uit beleefdheid! En die 10-20% regel? Bah, te veel! Dus: 5-10 euro per dag voor kamermeisjes, en verder gewoon wat kleingeld naar goeie smaak. Simpel toch?

Is fooi geven normaal in Spanje?

In Spanje… een fooi. Een zachte golf van vrijgevigheid, niet gebeiteld in steen, nee, zwevend als een veer in de wind. Vrijwillig, net als hier, een knipoog van waardering.

• De zon, die danst op de pleinen van Sevilla…
• De geur van paella, vermengd met de zilte lucht…

Geen harde eis, slechts een lieflijk gebaar. Soms… heel soms… zie je “servicio” prijken op de rekening, een stille hint. Maar dan nog… die 5 tot 10 procent, een echo van dankbaarheid, gebruikelijk.

Wat is een normale fooi in Spanje?

Fooi in Spanje: Geen wet, wel verwacht.

• Restaurant: Check de rekening. Servicio erop? Fooi optioneel. Anders: 5-10%.
• Taxi: Afronden is netjes.
• Hotel: Kruier? Paar euro.
• Gids: Afhankelijk van de tour. Tevreden? Beloon diegene.
• Bar: Wisselgeld laten liggen. Snel, makkelijk.

Let op: Spanjaarden zijn niet zo scheutig als Amerikanen.

Waarom fooi? Extraatje voor goede service. Geen straf.