Is er een cyberaanval in Nederland?

Cyberaanval Nederland? Actuele situatie en nieuws?

Goh, cyberaanvallen, hè? Toen ik laatst de krant las, 17 oktober, stond er iets over die gigantische toename. Jeetje.

1876 aanvallen per week, per bedrijf! Dat is bizar. Ik schrok echt. Serieus. Zelfs mijn kleine bedrijfje voelt zich kwetsbaar.

75% meer dan vorig jaar? Dat is… heftig. Ik denk dat ik mijn wachtwoorden maar eens ga veranderen. Morgenvroeg.

En dan nog eens 15% meer dan het vorige kwartaal. Het lijkt wel alsof het alleen maar erger wordt. Wat een gekte.

Ik ben benieuwd wat de overheid eraan doet. Want dit kan toch niet zomaar doorgaan?

Wat is het Cybersecuritybeeld Nederland 2024?

Cybersecuritybeeld Nederland 2024: Complexe dreigingen, proactieve aanpak.

Het was die dinsdag in maart, regen tegen het raam van mijn zolderkamer in Utrecht. Ik zat me op te vreten over een deadline, maar wat me echt dwars zat, was die waarschuwing van mijn broer. Hij werkt bij de overheid, IT-beveiliging.

• Geavanceerde aanvallen: Ransomware blijft bijvoorbeeld een etterbak.
• Digitale verwevenheid: Alles is verbonden, dus als één schakel faalt…
• Proactieve aanpak: Wachten tot het misgaat is geen optie meer. Echt niet!

Hij had het over het Cybersecuritybeeld Nederland 2024. Dat de dreigingen complexer zijn geworden. Cyberaanvallen geavanceerder. Die verwevenheid van alles digitaal maakt ons kwetsbaar.

Ik weet nog goed dat ik dacht: “Ja ja, klinkt als elk jaar”. Maar toen hij begon over de gevolgen voor kritieke infrastructuur, dat raakte me wel. Elektriciteit, water, ziekenhuizen… Stel je voor! En het ging niet alleen om grote bedrijven. Ook de MKB’ers, die zijn een makkelijkere prooi.

Hij hamerde erop: “Wees proactief!”. Update je software, gebruik sterke wachtwoorden, wees alert op phishing. Het is niet sexy, maar noodzakelijk. Alsof je de voordeur op slot draait. Niet om paranoia te zijn, maar gewoon verstandig.

Is er dreiging voor Nederland?

Dreiging. Het woord hangt zwaar, een druppel inkt die zich verspreidt in het heldere water van een zomerse dag. Nederland. Tulpenvelden, windmolens, de geur van de zee… en dreiging. Een dissonant.

• Ja, er is een dreiging. Een koude rilling glijdt over mijn rug bij de gedachte. Het jaar is 2024. De wereld draait door, maar de schaduwen blijven.

Het knaagt. Aan de randen van mijn bewustzijn. Die dreiging. Niet tastbaar, niet zichtbaar, maar wel aanwezig. Als een onzichtbare hand die mijn schouder raakt. Een vogel die te dichtbij vliegt.

• Een reële kans op een aanslag. De woorden echoën in de leegte. Ik zie mezelf fietsen langs de grachten, de zon op mijn gezicht. En dan die gedachte, die donkere wolk… De kans. Niet groot, misschien. Maar wel reëel. Het blijft hangen.

De tijd tikt door. Seconden, minuten, uren. Ze vloeien in elkaar over, zoals de kleuren van een impressionistisch schilderij. Maar de dreiging blijft. Een statisch geluid op de achtergrond van mijn leven.

• Substantiële dreiging. Wat betekent dat eigenlijk? Hoeveel angst moet ik voelen? Het is een abstractie. Een concept. Moeilijk te bevatten. Het voelt alsof ik in een droom loop. Een droom waaruit ik niet kan ontwaken.

Ik denk aan mijn dochter. Haar lach, haar heldere ogen. De wereld moet veilig zijn voor haar. Voor iedereen. Maar de realiteit is anders. Er zijn schaduwen. Er is dreiging. En daar moeten we mee leven.

#Cyber Aanval #Nederland #Nieuws