Wat zijn de rollen van een leerkracht?

Zes rollen van een leerkracht… Pfff. Waar halen ze het vandaan? Zes? Ik bedoel, het is toch niet alsof we acteurs zijn in een toneelstuk? Sommige van die rollen… “Gastheer” en “presentator” bijvoorbeeld. Serieus? Moet ik dan ook goochelen tussen de lessen door? Klinkt een beetje… oppervlakkig, toch? Alsof ik de kinderen moet entertainen. Ik wil ze inspireren, hun ogen openen voor een nieuw vakgebied, de passie doorgeven. Niet ze amuseren.

Didacticus en pedagoog, dát snap ik. Die rollen raken de kern. Kennis overdragen, natuurlijk. Maar óók – en misschien nog wel belangrijker – rekening houden met hoe die kinderen in elkaar zitten. Hoe ze leren, wat ze nodig hebben. Ik herinner me Lisa, een stil meisje achterin de klas. Altijd dromerig. Tot ik ontdekte dat ze dol was op tekenen. Ineens kwam ze tot leven tijdens de geschiedenisles, toen ik haar vroeg de stof te visualiseren in een stripverhaal. Zie je? Pedagoog zijn, het kind zien achter de leerling. Niet zomaar een nummertje.

En dan die “leercoach”. Jaaaa, die vind ik mooi. Want uiteindelijk draait het daar toch om? Kinderen leren hoe ze zelfstandig kunnen leren. Hen begeleiden, de weg wijzen, ze leren hun eigen pad te vinden. Dat is toch goud waard? Denk aan mijn neefje, hopeloos met wiskunde. Tot hij leerde hoe hij het beste kon leren. Met filmpjes online, en door samen te oefenen. Klik! En toen ging het ineens wél. Zijn eigen leerproces in handen nemen. Dat is toch de sleutel?

Maar dan die laatste… “afsluiter”. Wat moet ik me daarbij voorstellen? Een grote strik eromheen? De deur dichttrekken en klaar? Natuurlijk is een goede afronding van een les belangrijk. Maar een aparte rol? Voelt een beetje… gekunsteld, geforceerd. Ik bedoel, het leren stopt toch niet als de bel gaat? Het gaat door, sluimert verder, groeit… Of niet dan?