Wat is een creatieve manier van presenteren?

Pfff, presentaties. Ik weet het nog, die zenuwen, klamme handen, die monotone stemmen… Waarom voelen presentaties zo vaak… saai? Moet dat zo zijn? Echt?

Ik denk het niet. Laatst zag ik iemand presenteren over, ik geloof, de export van tulpenbollen. Tulpenbollen! Normaal gesproken val ik daarbij in slaap. Maar deze persoon, wow. Die vertelde een verhaal. Over zijn opa, die vroeger tulpen kweekte. Hoe die met zijn handen in de klei zat, de geur van de aarde. Ineens begreep ik de passie, de cijfers kregen betekenis. Het ging niet meer over exportcijfers, maar over een familietraditie, over liefde voor het vak. Snap je?

Dus, hoe doe je dat dan, zo’n presentatie die blijft hangen?

• Vertel een verhaal! Niet zomaar droge data oplepelen, maar er leven in blazen. Zoals dat tulpenbollenverhaal. Of die keer dat ik presenteerde over… eh… nou ja, maakt niet uit waarover. Maar ik vertelde over die ene blunder die ik maakte. Iedereen lag in een deuk. En ze onthielden de kernboodschap! Geloof me.

• Praat mét je publiek, niet tegen ze. Stel vragen! Laat ze stemmen, desnoods met hun voeten. Alles beter dan die glazige blikken… Brrr.

• Minder is meer. Ken je die slides vol tekst? Niemand leest die! Een krachtig beeld, een pakkende zin, dat is alles wat je nodig hebt. Echt.

• Wees jezelf! Moeilijk, ik weet het. Maar mensen prikken er dwars doorheen als je een rol speelt. Die ene presentatie waar ik probeerde super-professioneel te doen… rampzalig. Later gewoon mezelf geweest, met mijn eh… “unieke” humor. Veel beter. Veel echter.

• En die suggestie, die subtekst… Niet alles hoeft voorgekauwd te worden. Laat mensen zelf nadenken, geef ze ruimte voor interpretatie. Dat maakt het interessant. Denk aan die schilderijen die je op verschillende manieren kan bekijken… Zoiets.

Dus, de volgende keer dat je moet presenteren… denk aan die tulpenbollen. En aan mijn blunder. En wees gewoon jezelf. Het komt goed. Echt.