Wat moet een kind van anderhalf kunnen?

Oké, laten we dit eens even omtoveren tot iets wat meer “echt” voelt. Hier gaan we:

“Wat moet een kindje van anderhalf nu eigenlijk kunnen, hè? Ik weet nog goed dat ik me dat afvroeg toen mijn kleine Lisa die leeftijd had. Het is zo’n bijzondere tijd, ze veranderen zó snel!

Volgens het ‘boekje’ – en ja, je weet hoe ik ben, ik lees dat soort dingen toch even na – zou een kindje van anderhalf dus zo’n 50 woordjes moeten kennen. Vijftig! Ik dacht bij Lisa: “Komt dat ooit goed?” Ze had haar eigen woordjes, dat zeker, maar 50…? Pff! En dan die simpele zinnetjes. “Papa weg,” bijvoorbeeld. Ja, papa was vaak weg, dat klopte dan wel weer! Maar maak je niet druk als het er nog niet helemaal uitkomt, oké? Echt, ieder kind is anders.

Wat ik wel merkte, en dat vond ik dan weer zo grappig, was dat ze “nee” en “niet” dondersgoed begreep. Je kon het zien aan haar blik, hè! Alsof ze dacht: “Ik weet precies wat je bedoelt, mama, maar of ik er naar luister… dat is een tweede!” Typisch, toch?

En die klankvorming… dat was een heel proces. Van brabbelen naar steeds duidelijkere geluidjes. Ik herinner me nog dat ze “poes” probeerde te zeggen, het klonk meer als “pfffff”, maar je wist precies wat ze bedoelde. Heerlijk, toch?

Eigenlijk komt het er op neer dat die spraakontwikkeling volop in gang is. Ze zijn aan het ontdekken, aan het oefenen, aan het proberen. Geniet ervan! Voor je het weet, kletsen ze je de oren van je hoofd… geloof me, dat komt vanzelf! En die ‘richtlijnen’… tja, die zijn er, maar laat ze je niet gek maken. Het belangrijkste is dat je kindje zich fijn voelt en lekker aan het ontdekken is, toch?”