Wat is de oorzaak van een overactieve blaas bij een kind?

De raadselachtige overactieve blaas bij kinderen: oorzaken en aanpak

Een overactieve blaas bij kinderen, gekenmerkt door frequent plassen, aandrangincontinentie (ongelukjes) en een sterke, plotselinge aandrang, is een veelvoorkomende klacht die ouders en kinderen flink kan belasten. Helaas is de precieze oorzaak in veel gevallen lastig te achterhalen. Er is geen éne oorzaak, maar een samenspel van factoren kan hierbij een rol spelen.

Onrijpheid van het zenuwstelsel en de bekkenbodem: Een van de meest voorkomende verklaringen ligt in de nog onvolledige ontwikkeling van het zenuwstelsel en de bekkenbodemspieren. Bij jonge kinderen is de samenwerking tussen de hersenen en de blaas nog niet optimaal gecoördineerd. De blaas registreert de vulling wel, maar de signalen naar de hersenen en de daaropvolgende reactie (aandrang voelen en op het juiste moment naar het toilet gaan) verlopen nog onhandig en onnauwkeurig. Dit resulteert in een verhoogde frequentie van plassen, soms gepaard gaande met kleine ongelukjes.

Continuerende spanning in de bekkenbodem: Het voortdurend aanspannen van de bekkenbodemspieren, vaak onbewust, speelt een belangrijke rol. Kinderen kunnen dit doen uit angst voor ongelukjes, door obstipatie (hardnekkige verstopping), of simpelweg uit gewoonte. Deze constante spanning leidt tot vermoeidheid van de spieren. Wanneer de blaas dan vol is en de bekkenbodem juist moet ontspannen om te kunnen plassen, lukt dit minder goed, wat resulteert in een verhoogde aandrang en frequentie.

Andere mogelijke bijdragende factoren:

• Obstipatie: Een volle darm drukt op de blaas, wat de aandrang kan vergroten en de capaciteit van de blaas kan verminderen.
• Urineweginfecties: Infecties kunnen irritatie en ontstekingen veroorzaken, wat leidt tot frequent plassen en aandrang.
• Neurologische aandoeningen: In zeldzame gevallen kan een overactieve blaas wijzen op een onderliggende neurologische aandoening.
• Psychologische factoren: Stress, angst en trauma kunnen bijdragen aan blaasproblemen. Een kind kan bijvoorbeeld ‘vasthouden’ uit angst voor het toiletgebruik op school of in een onbekende omgeving.
• Medicatie: Bepaalde medicijnen kunnen bijwerkingen hebben die de blaasfunctie beïnvloeden.

Wanneer hulp zoeken: Als de klachten persistent zijn, veel ongemak veroorzaken, of gepaard gaan met andere symptomen zoals koorts of pijn, is het cruciaal om een arts te raadplegen. Een kinderarts of uroloog kan de oorzaak vaststellen en een passende behandeling adviseren. Dit kan bestaan uit gedragstherapie (blaastraining), fysiotherapie (bekkenbodemfysiotherapie), medicatie (in specifieke gevallen) of een combinatie hiervan.

Het is belangrijk om te onthouden dat een overactieve blaas bij kinderen vaak een tijdelijk probleem is dat met de juiste begeleiding en aanpak verholpen kan worden. Geduld, begrip en een positieve benadering zijn essentieel bij het ondersteunen van het kind en het vinden van oplossingen.