Hoe voelt zwangerschapsbuikpijn?

Hoe voelt zwangerschapsbuikpijn? Pfoe, die vraag… Het is moeilijk uit te leggen, eigenlijk. Iedere zwangerschap is anders, denk ik, net als iedere vrouw. Maar bij mij? Het was een mix van alles.

Soms was het een zacht, zeurend gevoel, zoals een lichte menstruatie die maar niet wil doorbreken. Je weet wel, dat constante gepruttel onderin je buik. Niet pijnlijk, maar zeker ook niet prettig. Je loopt er de hele dag mee rond, zo’n onbehaaglijk gevoel. Je vraagt je af: is dit normaal? Moet ik me zorgen maken?

Maar dan… dan waren er ook die momenten. Die steken. Oei, die steken. Alsof er een klein, maar behoorlijk onhandig kaboutertje met een scherpe stok in mijn buik aan het rammen was. Een scherpe, stekende pijn, die je adem even beneemt. Die momenten… die waren echt eng. Ik herinner me nog levendig die ene keer, tijdens een wandeling met mijn man. Ik moest ineens stilstaan, kromgebogen van de pijn. Hij keek me zo bezorgd aan… Ik voelde me meteen kwetsbaar, zo hulpeloos.

De dokter, die zei dan altijd dat het de banden waren die aan het rekken waren. Dat het lichaam zich aanpast, aan die groeiende wondertje in je buik. Logisch, denk je dan. Maar logisch maakt het niet minder beangstigend. Want je bent toch zo bang dat er iets mis is. En die geruststelling van de dokter? Die is onbetaalbaar, echt waar. Het is zo fijn om te horen dat alles goed is, dat het hoort bij de zwangerschap. Al was het maar even. Want de volgende steek kan zomaar weer komen. En dan begint de onzekerheid weer opnieuw. Je weet wel, dat gevoel van: “Is dit nu normaal? Of moet ik toch maar weer bellen?” Zo ging dat bij mij, in ieder geval.