Heb ik nog eicellen?

Heb ik nog eicellen? Een kijkje in de vrouwelijke vruchtbaarheid.

De vraag “Heb ik nog eicellen?” is een vraag die veel vrouwen, ongeacht hun leeftijd, zich op enig moment stellen. Of het nu gaat om toekomstige plannen voor een gezin, zorgen over de invloed van leeftijd op de vruchtbaarheid, of simpelweg nieuwsgierigheid naar het eigen lichaam, het is een relevante en belangrijke vraag.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, worden vrouwen niet geboren met het potentieel om op enig moment eicellen aan te maken. Vrouwen bezitten bij hun geboorte al hun complete voorraad eicellen. Dit is een fundamenteel verschil met mannen, die hun leven lang sperma blijven aanmaken.

Het is zelfs zo dat het aantal eicellen van een vrouw op haar hoogtepunt is vóór haar geboorte. Een ongeboren meisje van ongeveer vijf maanden oud heeft het maximale aantal eicellen, geschat op zo’n zes tot zeven miljoen. Vanaf dat moment begint een onvermijdelijke daling. Dit fenomeen, bekend als oöcytenatresie, is een natuurlijk proces waarbij eicellen verloren gaan.

Bij de geboorte heeft een pasgeboren meisje nog ongeveer één tot twee miljoen eicellen. Tijdens de kindertijd en adolescentie gaat dit proces door, en tegen de tijd dat de puberteit begint, zijn er nog ongeveer 300.000 tot 400.000 eicellen over.

Het belangrijkste om te begrijpen is dat niet al deze eicellen geschikt zijn voor bevruchting. Gedurende de vruchtbare jaren van een vrouw, van de eerste menstruatie tot de menopauze, rijpen er slechts ongeveer 400 tot 500 eicellen en worden ze vrijgegeven tijdens de ovulatie. De rest van de eicellen verdwijnt via atresie.

Naarmate de leeftijd vordert, neemt niet alleen het aantal eicellen af, maar ook de kwaliteit ervan. Dit is een belangrijke factor die de vruchtbaarheid beïnvloedt en de kans op een zwangerschap kan verkleinen. Daarnaast neemt de kans op genetische afwijkingen in de eicellen toe met de leeftijd.

Wat betekent dit voor jou?

Hoewel het onmogelijk is om precies te bepalen hoeveel eicellen een vrouw op een bepaald moment in haar leven nog heeft, zijn er tests die een indicatie kunnen geven van de eicelreserve. Deze tests, zoals de AMH (Anti-Mullerian Hormoon) test en de follikelstimulerend hormoon (FSH) test, kunnen worden uitgevoerd door een arts en geven inzicht in de functionele eicelvoorraad.

Het is belangrijk om met een arts te bespreken wat deze resultaten betekenen in jouw specifieke situatie, rekening houdend met je leeftijd, medische geschiedenis en wensen met betrekking tot gezinsplanning.

Uiteindelijk is het antwoord op de vraag “Heb ik nog eicellen?” bijna altijd ja, zolang je nog niet in de menopauze bent. De cruciale vraag is echter niet alleen hoeveel eicellen er nog zijn, maar ook wat de kwaliteit ervan is en wat dat betekent voor je vruchtbaarheidspotentieel. Proactief zijn en je laten informeren is de beste manier om inzicht te krijgen in je eigen vruchtbaarheid en weloverwogen beslissingen te nemen over je toekomst.