Wat te doen met een 25 jaar jubileum?

0 weergave

Een 25-jarig jubileum, wauw! Dat vraagt om iets bijzonders. Een boot huren vind ik romantisch, maar alleen als we echt van water houden, anders is het geforceerd. De Efteling is leuk met de kids, maar voelt misschien te kinderachtig voor ons. Een reis is geweldig, maar afhankelijk van de tijd en budget. Een themafeest kan heel leuk zijn, maar kost wel wat voorbereiding. Uiteindelijk denk ik dat een intiem diner met dierbaren, op een plek die betekenisvol is voor ons, de meest waardevolle herinnering creëert. Het gaat tenslotte om de mensen, niet de locatie.

Opmerking 0 leuk

25 jaar samen… Pfoe. Tijd vliegt. Een kwart eeuw! Wat doe je dan? Zoiets groots moet je toch vieren? Een boot huren, had ik bedacht. Romantisch toch, zo over het water glijden? Maar ja, wij zijn nou niet echt waterratten. Beetje dobberen op een sloep, oké. Maar een heel weekend op een zeilboot? Nee, denk het niet. Voelt dan zo geforceerd, snap je?

Dan de Efteling… Leuk voor de kinderen, natuurlijk! Die zouden helemaal uit hun dak gaan. Maar voor óns? Een beetje kinderachtig misschien, voor een 25-jarig huwelijksjubileum. Of niet? Ik weet het eigenlijk ook niet…

Een reis is natuurlijk altijd geweldig. Weet je nog die keer in Italië, met die Vespa? Fantastisch was dat! Maar ja, zo’n reis… kost wat. En tijd! Hebben we die wel? Moet ik eens over nadenken…

Een themafeest? Zou kunnen. Iets geks, jaren ‘80 of zo. Of juist heel chic, met van die maskers, zoals in die film, hoe heet die ook alweer… Maar goed, dan moet je weer van alles regelen, uitnodigingen, versiering… Ben ik niet zo’n held in, eerlijk gezegd.

Weet je wat ik denk… Eigenlijk is het belangrijkste toch dat we samen zijn, met de mensen van wie we houden? Een intiem diner, met familie en vrienden… op een plek die speciaal voor ons is. Dat restaurantje waar we elkaar voor het eerst ontmoetten bijvoorbeeld. Of… ja, gewoon thuis! Met lekker eten, goede wijn, en mooie gesprekken. Dát creëert pas echt waardevolle herinneringen. Het gaat toch uiteindelijk om de mensen, niet om de poespas eromheen? Toch?