Hoeveel mensen zijn voor altijd single?

De Eenzaamheid van het Getal: Hoeveel mensen blijven voor altijd single in Nederland?

Het beeld van de traditionele familie – twee ouders en 2,4 kinderen – is aan het verschuiven. In Nederland leeft een aanzienlijk deel van de bevolking in een eenpersoonshuishouden. Ruim 3,3 miljoen mensen – een indrukwekkend getal – bepalen zelf hun leven, zonder partner aan hun zijde. Maar hoeveel van deze mensen zijn voor altijd single? Die vraag is lastig te beantwoorden, want ‘voor altijd’ is een rekbaar begrip.

Het CBS registreert huishoudens, niet relatie-status. De 3,3 miljoen mensen in eenpersoonshuishoudens omvatten een brede groep: studenten die tijdelijk alleen wonen, weduwen en weduwnaars die hun partner hebben verloren, gescheiden mensen, en natuurlijk mensen die bewust kiezen voor een leven zonder partner. Sommigen van deze 3,3 miljoen zullen in de toekomst wellicht een partner vinden, anderen niet.

De projectie dat in 2047 ongeveer een kwart van de volwassen bevolking in een eenpersoonshuishouden zal leven, suggereert een toenemend aantal mensen dat langer, of misschien wel permanent, alleen woont. Deze stijging wordt gedreven door diverse factoren:

• Vergrijzing: Een groter aantal ouderen, vooral weduwen en weduwnaars, draagt bij aan het aantal eenpersoonshuishoudens.
• Emancipatie: Vrouwen zijn steeds onafhankelijker en hoeven niet langer per se een partner te vinden om financieel te overleven of maatschappelijk succesvol te zijn.
• Veranderende maatschappelijke normen: Het taboe op alleenstaand zijn is aanzienlijk verminderd. Een leven zonder partner wordt steeds meer als een volwaardige en bewuste keuze gezien.
• Dating-apps en online dating: Hoewel deze platforms bedoeld zijn om partners te vinden, leiden ze ook tot een grotere selectie en een hogere verwachting, waardoor sommige mensen langer single blijven.

Het aantal mensen dat bewust kiest voor een leven zonder partner, valt moeilijk te kwantificeren. Onderzoek naar relatietevredenheid en levensstijlen zou meer inzicht kunnen bieden. Er is echter een essentieel verschil tussen iemand die actief op zoek is naar een partner en iemand die tevreden is met een leven alleen. Het laatste scenario zou wellicht wijzen op een grotere groep mensen die ‘voor altijd’ single blijven.

Kortom, terwijl het aantal mensen in een eenpersoonshuishouden toeneemt, blijft het aantal mensen dat definitief alleen blijft, een speculatief getal. De focus zou moeten verschuiven van het tellen van singles naar het begrijpen van de diverse redenen achter hun keuzes en het creëren van een maatschappij die ruimte biedt voor verschillende levensstijlen, ongeacht relatie-status.