Welke medicatie valt onder sedativa?

Sedativa… jeetje, dat woord alleen al. Het klinkt zo… zwaar. Alsof je in een dikke deken van stilte wordt gewikkeld. Ik weet er alles van. Heb er zelf ervaring mee, helaas. Na die vreselijke auto-ongeluk, weet je nog? Kon ik niet slapen. De beelden, de pijn… alles kwam steeds terug. De dokter – een lieve man, trouwens – gaf me toen iets. Een benzodiazepine. Dormicum®, geloof ik. Het hielp me door die eerste, verschrikkelijke nachten heen.

Wat valt er eigenlijk allemaal onder die noemer ‘sedativa’? Het is best een brede categorie, merk ik. Je hebt die benzo’s, zoals ik al zei. Valium®, Tranxilium®, Tavor®… allemaal namen die je wel eens ergens hoort. Ik ken iemand – ik noem geen namen natuurlijk – die jarenlang aan de Valium® zat. Kon er niet meer vanaf. Best eng, eigenlijk. Hoe makkelijk je eraan kunt wennen…

Dan heb je ook nog die zwaardere middelen. Narcotica, zoals Disoprivan® (propofol). Dat gebruiken ze in het ziekenhuis, toch? Voor operaties en zo. Ik zag het laatst op tv, in een of andere medische serie. De patiënt viel meteen in slaap. Bizar.

Neuroleptica… Atosil® (promethazine). Daarvan heb ik weleens gehoord dat het ook kalmerend werkt. En dan zijn er nog de opioïden… fentanyl, morfine, sufentanil. Krachtige pijnstillers, maar ze maken je ook suf. Mijn oma kreeg morfine toen ze kanker had. Het hielp tegen de pijn, maar ze was wel heel erg… afwezig. Is dat het waard? Die rust, ten koste van… nou ja, jezelf?

En dan heb je nog cannabis… THC. Tjah, daar heeft iedereen wel een mening over. Sommige mensen zweren erbij als slaapmiddel. Ik heb het zelf nooit geprobeerd. Ben er een beetje huiverig voor.

Het is allemaal best complex. Zoveel verschillende soorten sedativa. En allemaal met hun eigen voor- en nadelen. Het is belangrijk om goed geïnformeerd te zijn, denk ik. En om hulp te zoeken als je het nodig hebt. Want je wilt niet zomaar met dit soort middelen gaan experimenteren. Dat kan echt gevaarlijk zijn. Echt.