Welke neurologische aandoeningen zijn niet te genezen?

Neurologische aandoeningen… niet te genezen? Het raakt me, echt. Je hoort het wel eens, maar dringt het dan ook echt door? Dat sommige dingen, zo diep in je hersenen, gewoon… onverbiddelijk zijn?

Ik denk aan mijn oma. Alzheimer. Zo helder als een klok, en toen, langzaam, als een kaars die uitdooft. Herinneringen, weg. Haar lach, steeds minder. Is er dan echt niets wat we kunnen doen? Die machteloosheid…

Parkinson, MS, ALS… namen die je kent, maar pas echt begrijpt als je ermee geconfronteerd wordt. Een vriend van me, zijn vader heeft MS. De onzekerheid, de geleidelijke achteruitgang… het is zo oneerlijk.

En dan beroertes en migraine. Oké, misschien niet progressief zoals de andere, maar die plotselinge, allesverlammende aanval… Ik heb zelf migraine, en soms lig ik echt dagenlang knock-out. Het beheersen van de symptomen is dan alles wat je kan doen, ja. Maar is dat genoeg? Is het ooit genoeg als je weet dat het zomaar weer kan terugkomen?

Ze zeggen dat er geen genezing is. Ik las laatst ergens dat miljoenen mensen wereldwijd met deze aandoeningen leven. Miljoenen! Het is bijna niet te bevatten. En toch… er wordt onderzoek gedaan. Ik klamp me vast aan die hoop. Want wie weet? Misschien, ooit…