Welke medicatie bij overprikkeld zenuwstelsel?

Overprikkeling… pfff… Ken ik. Te goed zelfs. Het is alsof je constant op een veel te hoog volume staat afgesteld, en elk klein geluidje, elk lichtflitsje, elke aanraking… BAM! Te veel. Herkenbaar? Ik denk het wel. Je hoofd voelt aan als een overvolle treincoupé in de spits. Chaos.

Dan die medicatie… Carbamazepine. Ik heb er weleens over gehoord. Het schijnt je zenuwen te kalmeren. Een soort rustknop, zeg maar. Klinkt verleidelijk, toch? Alsof je eindelijk die vermoeiende ruis in je hoofd kunt uitzetten. Ik weet nog dat ik laatst in de supermarkt stond, omringd door gillende kinderen en piepende winkelwagentjes. Ik kon wel door de grond zakken. Op zo’n moment denk je: geef mij die rustknop! Maar ja… pakt het de kern van het probleem aan? Of plakt het alleen maar een pleister op een gapende wond? Dat is de vraag die mij echt bezighoudt.

Stel je voor: je hebt een splinter in je vinger. Je kunt er een pleister overheen plakken zodat je hem niet meer ziet. Maar die splinter zit er nog steeds. Hij blijft irriteren, en uiteindelijk gaat het ontsteken. Is dat met overprikkeling niet net zo? Misschien moet je niet de symptomen onderdrukken, maar juist op zoek gaan naar de oorzaak. Waarom ben je zo overprikkeld? Is het stress? Je omgeving? Te veel hooi op je vork? Ik las ergens dat iets van – ik weet het niet precies meer, misschien 70%? – van de mensen met overprikkeling last heeft van stress. Dat zet je wel aan het denken, hè?

Ik denk dat het belangrijk is om goed te kijken naar wat er bij jou speelt. En om te praten met iemand die er verstand van heeft. Een arts, bijvoorbeeld. Of een therapeut. Zij kunnen je misschien helpen om die overvolle treincoupé in je hoofd weer een beetje op te ruimen. Zodat je niet alleen de symptomen bestrijdt, maar ook echt de oorzaak aanpakt. Want alleen dan kun je écht tot rust komen, denk ik. Toch?