Kun je de ziekte van Crohn in bloed zien?

De waarheid achter bloedonderzoek bij de ziekte van Crohn: Meer dan een momentopname

De ziekte van Crohn, een chronische ontstekingsziekte van het maag-darmkanaal, kan een ingrijpende impact hebben op het leven van de patiënt. De symptomen, variërend van buikpijn en diarree tot vermoeidheid en gewichtsverlies, kunnen het dagelijks functioneren aanzienlijk belemmeren. In de zoektocht naar een diagnose, is bloedonderzoek vaak een van de eerste stappen. Maar vertelt bloedonderzoek het hele verhaal? Kun je de ziekte van Crohn daadwerkelijk zien in het bloed? Het antwoord is complexer dan een simpel ja of nee.

Hoewel bloedonderzoek een cruciale rol speelt in de evaluatie van een patiënt met mogelijke Crohn, is het belangrijk te begrijpen dat het geen absolute bevestiging kan leveren. Bloedonderzoek kan namelijk indicaties geven van een ontsteking in het lichaam, maar is niet specifiek voor de ziekte van Crohn.

Wat kan bloedonderzoek wel aantonen?

Bloedonderzoek kan bepaalde afwijkingen aan het licht brengen die vaak voorkomen bij de ziekte van Crohn. Denk hierbij aan:

• Verhoogde ontstekingswaarden: Markers zoals C-reactief proteïne (CRP) en de bezinkingssnelheid (BSE) zijn vaak verhoogd bij actieve ontstekingen. Een verhoogde waarde suggereert dat er ergens in het lichaam een ontstekingsproces gaande is, maar geeft geen informatie over de locatie of de oorzaak.
• Bloedarmoede (anemie): Door de chronische ontsteking en de verminderde opname van voedingsstoffen in de darm, kan bloedarmoede ontstaan. Dit kan zich uiten in een laag hemoglobinegehalte.
• Tekorten aan vitamines en mineralen: Door de verminderde opname kunnen tekorten aan bijvoorbeeld vitamine B12, ijzer en vitamine D optreden.

Waarom is bloedonderzoek alleen niet genoeg?

De crux zit in de aspecificiteit van de bevindingen. Verhoogde ontstekingswaarden en bloedarmoede kunnen namelijk ook voorkomen bij tal van andere aandoeningen, zoals infecties, andere inflammatoire darmziekten (zoals colitis ulcerosa), reuma en zelfs bepaalde vormen van kanker.

De noodzaak van aanvullend onderzoek:

Om de diagnose van de ziekte van Crohn met zekerheid te stellen, zijn aanvullende onderzoeken essentieel. Deze onderzoeken zijn erop gericht om de darmen rechtstreeks te onderzoeken en andere oorzaken uit te sluiten. Cruciale onderzoeken zijn onder meer:

• Endoscopie (coloscopie en ileoscopie): Hierbij wordt een dunne, flexibele slang met een camera via de anus in de darm ingebracht. Hierdoor kan de arts de binnenkant van de darm bekijken, ontstekingen en zweren opsporen en biopsies nemen voor verder onderzoek. Biopten zijn cruciaal om de diagnose te bevestigen.
• Ontlastingsonderzoek: Onderzoek van de ontlasting kan informatie geven over de aanwezigheid van bloed, ontstekingscellen en bepaalde bacteriën. Calprotectine, een specifieke marker voor darmontsteking, wordt vaak in de ontlasting gemeten.
• Beeldvormend onderzoek (MRI-scan of CT-scan): Deze scans kunnen helpen om de omvang van de ontsteking te bepalen en eventuele complicaties, zoals fistels of abcessen, op te sporen.

Conclusie:

Bloedonderzoek is een waardevol instrument in de diagnostische zoektocht naar de ziekte van Crohn, maar kan de diagnose niet definitief bevestigen. Het is slechts een puzzelstukje in een complexer geheel. De combinatie van bloedonderzoek met andere onderzoeken, zoals endoscopie en ontlastingsonderzoek, is noodzakelijk om tot een accurate diagnose te komen en een passende behandeling te starten. Het is dus belangrijk te onthouden dat je de ziekte van Crohn niet “alleen” in het bloed kunt zien, maar dat bloedonderzoek wel een belangrijke indicatie kan geven die de weg wijst naar verder onderzoek.