Hoe lang duurt ontwenning?

Ontwenning… pfff… waar moet ik beginnen? Het is echt een rollercoaster, dat kan ik je wel vertellen. Lichamelijk, tja, dat is de eerste klap. Twee, drie weken, zoiets, als je het over alcohol of drugs hebt. Die bonkende hoofdpijn, die misselijkheid… je wil gewoon verdwijnen. En dan, langzaam, alsof iemand een dimmerknop omhoog draait, beginnen die klachten te verdwijnen. Opgelucht? Ja, enorm. Maar…

Dan komt het. De geestelijke ontwenning. En die, lieve mensen, die duurt véél langer. Soms denk je dat je er bent, dat je eindelijk vrij bent. En dan, bam! Word je weer overvallen door die onbedwingbare trek. Die stemmetjes in je hoofd… “Eentje kan toch geen kwaad?” Ken je dat? Die innerlijke strijd… Het is alsof je constant op een slap koord balanceert. Genezen en terugval… het wisselt elkaar af. Frustrerend? Ongelooflijk!

Ik herinner me nog die keer dat ik dacht dat ik het had overwonnen. Ik was al maanden clean, voelde me fantastisch. En toen, op een feestje, zag ik iemand met een glas wijn… Het was alsof alle alarmbellen in mijn hoofd afgingen. Die drang… het was bijna fysiek voelbaar. Gelukkig had ik een goede vriend bij me, die me erdoorheen sleepte. Zonder hem…? Ik weet het niet.

Geduld, zeggen ze dan. Geduld is cruciaal. Makkelijk gezegd, natuurlijk. Maar ja, ze hebben wel gelijk. Het is een marathon, geen sprint. Ik heb ergens gelezen dat iets van 70% van de mensen die afkicken binnen een jaar terugvalt. Best heftig, toch? Maar het geeft ook hoop. Want het betekent dat 30% het wél redt. En daar wil ik bij horen. Dus ik blijf vechten. Elke dag opnieuw. Want uiteindelijk, dat weet ik zeker, is het die strijd waard.