Hoe heet iemand met stemmingswisselingen?

Hoe heet iemand met stemmingswisselingen? Tja, hoe noem je zoiets… een kameleon van emoties? Een rollercoastermens? Ik weet het niet. Eerlijk gezegd voel ik me soms net een schip zonder roer, dobberend op een woeste zee van gevoelens. De ene minuut ben ik euforisch, de volgende in zak en as. Herkenbaar?

Het is… moeilijk uit te leggen aan iemand die het niet kent. Stel je voor: je bent dolenthousiast aan het kletsen met vrienden, je maakt grapjes, bruist van de energie. En dan, poef, als een schakelaar die omgaat, is alles weg. De vrolijkheid, de energie, verdwenen. Zomaar. Net als die keer dat ik met mijn vriendinnetje naar het strand ging, we hadden zo’n lol, de zon scheen, alles perfect. Een uur later zat ik in de auto, stil, starend uit het raam, vechtend tegen de tranen. Ze vroeg wat er was, maar ik kón het niet eens uitleggen. Hoe leg je dat uit, dat er eigenlijk niets is, behalve die plotselinge, allesoverheersende somberheid?

Ik heb wel eens gelezen dat – ik geloof dat het iets van 10% van de mensen was – zulke heftige stemmingswisselingen heeft. Tien procent… best veel eigenlijk. Je zou denken dat er dan meer begrip voor is. Maar nee. Vaak krijg je te horen dat je je niet zo moet aanstellen, dat iedereen wel eens een dipje heeft. Maar dit… dit is anders. Dit is geen dipje, dit is een vrije val.

Dus ja, hoe heet iemand met stemmingswisselingen? Misschien is er wel geen naam voor. Misschien is het gewoon… een deel van wie ik ben. Een deel waar ik mee moet leren leven, met vallen en opstaan. En hopelijk, ooit, met wat meer rust in mijn ziel.