Wat verdient een huisarts als zzp'er?

De inkomsten van een huisarts-zzp’er: een realistisch beeld

De aantrekkingskracht van een eigen praktijk: voor veel huisartsen is het de ultieme vorm van zelfstandigheid en controle over hun werk. Maar wat levert het op? De financiële kant van het huisartsenzijn als zzp’er is complexer dan een simpel maandloon. Laten we eens dieper ingaan op de realiteit van de verdiensten.

Het is een wijdverbreide misvatting dat alle huisartsen-zzp’ers rijk zijn. De feitelijke inkomsten zijn sterk afhankelijk van verschillende factoren, waaronder vestigingsplaats, praktijkvorm (solo of in een groepspraktijk), specialisaties, patiëntenbestand en natuurlijk de hoeveelheid gewerkte uren.

Startende huisartsen: Een startende huisarts die voor zichzelf begint, kan rekenen op een maandelijks inkomen tussen de €6.000 en €7.000. Dit is een gemiddelde en houdt geen rekening met extra inkomsten uit bijvoorbeeld huisbezoeken, consultaties buiten de normale werktijden of andere bijkomende werkzaamheden. Deze cijfers zijn gebaseerd op een fulltime baan en een gemiddelde patiëntenpopulatie. Het opbouwen van een eigen patiëntenbestand kost tijd en energie, wat in de beginjaren tot een lager inkomen kan leiden. Bovendien komen de kosten voor de praktijkvoering, zoals huur, personeel (eventueel), verzekeringen en administratie, hier nog bovenop.

Na vijf jaar ervaring: Na vijf jaar ervaring en een gevestigde praktijk met een grotere patiëntenpopulatie, stijgt het maandelijkse inkomen doorgaans naar €7.000 tot €8.500. Ook hier spelen de eerdergenoemde factoren een cruciale rol. Een succesvolle praktijk met een efficiënt systeem en een grote patiëntenpopulatie kan leiden tot aanzienlijk hogere inkomsten. Maar het behouden en uitbreiden van dit patiëntenbestand vereist continue inzet en investering in de kwaliteit van de zorg.

Factoren die de inkomsten beïnvloeden:

• Locatie: Praktijken in stedelijke gebieden met een hogere concentratie patiënten kunnen hogere inkomsten genereren dan praktijken in landelijke gebieden.
• Praktijkvorm: Een solopraktijk brengt meer administratieve lasten met zich mee, terwijl een groepspraktijk kosten kan delen, maar ook inkomsten.
• Specialisaties: Huisartsen met specifieke expertise (bijvoorbeeld op het gebied van sportgeneeskunde of geriatrie) kunnen hogere tarieven rekenen.
• Contracten met zorgverzekeraars: De onderhandelingspositie met zorgverzekeraars speelt een belangrijke rol in de hoogte van de vergoedingen.
• Arbeidsuren: Meer gewerkte uren, bijvoorbeeld door avond- en weekendspreekuur, leiden tot hogere inkomsten.

Conclusie: Hoewel een startende huisarts-zzp’er een aantrekkelijk inkomen kan verdienen, is het belangrijk om realistisch te zijn. De genoemde bedragen zijn gemiddelden en de daadwerkelijke inkomsten zijn afhankelijk van vele factoren. Een gedegen businessplan, een goed netwerk en een focus op patiëntenzorg zijn essentieel voor het succes en de financiële stabiliteit van een huisartspraktijk. Het is sterk aan te raden om gedegen financieel advies in te winnen voordat men de stap naar het zelfstandig ondernemerschap zet.