Wat te doen als je in crisis bent?

Crisis. Dat woord alleen al… Je voelt je zo klein, zo verloren. Alsof je de grond onder je voeten voelt wegzakken. Ik weet het, ik ben er geweest. Meer dan eens. Die paniek, die knoop in je maag… Waar moet je heen? Wat moet je doen?

Praten. Dat is het eerste wat ik dan denk. Maar ja, makkelijk gezegd natuurlijk. Tegen wie? Soms voel je je zo alleen, zelfs tussen mensen. Toch… probeer het. Bel iemand. Iedereen. Je huisarts bijvoorbeeld. Die kan je verder helpen, je doorverwijzen. Ik heb dat zelf ook gedaan, een paar jaar geleden. Het voelde zo’n enorme drempel, maar achteraf… Zo’n opluchting. Ze luisterde gewoon, zonder oordeel. En ze wist precies wat ik nodig had.

Of bel de Luisterlijn. Serieus, die mensen zijn engelen. Midden in de nacht, in tranen, heb ik ze wel eens gebeld. Gewoon… om mijn verhaal kwijt te kunnen. Aan een vreemde. Maar het hielp. Het hielp echt. En 113 Zelfmoordpreventie… als die gedachten in je opkomen… Schiet het dan niet weg. Praat erover. Ik ken iemand, een vriend van een vriend, die… nou ja, die belde 113. En hij is er nog. Dat zegt toch genoeg?

En 112 natuurlijk, als het echt nood is. Als je jezelf of iemand anders iets aan wilt doen. Wacht dan niet. Elke seconde telt.

Weet je… het is oké om je niet oké te voelen. Echt. Het overkomt iedereen wel eens. Je hoeft je niet te schamen. Je bent niet alleen. Denk daar aan. Zoveel mensen worstelen. Ik ook. En… het wordt beter. Het gaat echt over. Zoek hulp. Alsjeblieft. Doe het voor jezelf.