Waar komen de meeste miljonairs vandaan?

De bakermat van miljonairs: meer dan alleen Zwitserse banken

Zwitserland, het land van de chocolade, de bergen en… de miljonairs? Met een verbluffend percentage van 15,6% inwoners met een vermogen van minimaal een miljoen dollar (exclusief onroerend goed), staat Zwitserland onbetwist bovenaan de wereldranglijst. Maar waar komt deze concentratie van rijkdom vandaan, en waarom scoren landen als Nederland, Noorwegen en Denemarken – met respectievelijk 8,6%, 8,2% en 8,0% – ook zo hoog? Het is niet zo simpel als alleen maar ‘rijke banken’ of ‘laag belastingtarief’.

De hoge concentratie miljonairs in deze landen is een complex samenspel van factoren. Zwitserland, traditioneel een veilige haven voor kapitaal, profiteert van een stabiele politieke en economische omgeving, een sterk ontwikkeld financieel systeem en een lange geschiedenis van innovatie, met name in sectoren als farmaceutica en horlogerie. Dit trekt zowel binnenlands als buitenlands kapitaal aan, en de discretie rondom vermogensbeheer versterkt deze aantrekkingskracht – hoewel de term ‘belastingparadijs’ al lang niet meer zo van toepassing is.

Nederland daarentegen, met een meer gematigde aanpak, profileert zich door een sterk concurrerende economie, een hoogopgeleide beroepsbevolking en een gunstig vestigingsklimaat voor multinationals. De aanwezigheid van grote, internationaal opererende bedrijven draagt bij aan de rijkdom. De focus op handel, logistiek en technologie stimuleert innovatie en creëert mogelijkheden voor welvarende ondernemers.

Noorwegen en Denemarken, beiden met een Scandinavisch sociaal model, verrassen misschien sommigen. Hun hoge percentages miljonairs zijn te verklaren door een combinatie van een sterke welvaartstaat, die een stabiele basis creëert, en een flinke dosis natuurlijke hulpbronnen (Noorwegen, met name olie en gas) die een substantiële inkomstenstroom genereren. De egalitaire cultuur en de focus op onderwijs en innovatie zorgen voor een brede basis van welvaart, wat zich reflecteert in een relatief hoog aantal miljonairs.

Het is belangrijk om te benadrukken dat deze cijfers alleen de aantal miljonairs weergeven, niet de verdeling van de rijkdom. Een land kan een hoog percentage miljonairs hebben, maar tegelijkertijd een grotere kloof tussen arm en rijk. De vraag hoe deze rijkdom wordt verdeeld en de impact ervan op de maatschappij blijft een belangrijk punt van discussie.

Kortom, de oorsprong van miljonairs is niet eenvoudig te verklaren met één factor. Een combinatie van economische stabiliteit, een gunstig vestigingsklimaat, innovatie, natuurlijke hulpbronnen en een sociaal vangnet blijkt cruciaal voor het creëren van een omgeving waarin een significant deel van de bevolking miljonair kan worden. Het is een complex verhaal dat verder reikt dan de clichés over Zwitserse bankgeheimen en lage belastingen.