Hoe heet iemand die alleen vis en kip eet?

De Vis-en-Kip-Eter: Een Ongenaamd Dieet?

De meeste mensen kennen wel de termen vegetariër, veganist en flexitariër. Maar hoe noemen we iemand die consequent alleen vis en kip eet? Een duidelijke, algemeen geaccepteerde term ontbreekt. Dit ondanks het feit dat deze eetwijze, hoewel minder populair dan vegetarisme, toenemend voorkomt.

Een flexitariër, die af en toe vlees eet, sluit dit dieet uit. Zij consumeren weliswaar minder vlees, maar de inclusie van kip en vis valt binnen hun eetpatroon. Een pescotariër daarentegen, sluit alle vlees en gevogelte uit, en consumeert enkel vis en zeevruchten. Onze ‘vis-en-kip-eter’ valt dus buiten beide definities.

De afwezigheid van een specifieke term wijst op de relatieve nieuwheid of misschien zelfs de minder uitgesproken aard van dit dieet. In tegenstelling tot vegetarisme of veganisme, dat vaak gebaseerd is op ethische, milieu- of gezondheidsoverwegingen, kan de keuze voor alleen vis en kip uit diverse, soms overlappende, motivaties voortkomen:

• Gezondheid: Vis en kip worden vaak gezien als gezondere alternatieven voor rood vlees, rijk aan eiwitten en omega-3 vetzuren (in het geval van vis). Een focus op deze voedingsmiddelen kan een bewuste gezondheidskeuze zijn.
• Milieu: De impact van vis- en kipteelt op het milieu is aanzienlijk lager dan die van rundveehouderij. De keuze kan dus een milieubewuste beslissing zijn, hoewel de impact van intensieve viskweek wel degelijk een punt van discussie is.
• Religie of Cultuur: Sommige culturele of religieuze overtuigingen kunnen het eten van bepaald vlees beperken, terwijl vis en kip wel toegestaan zijn.
• Persoonlijke Voorkeur: Soms is het gewoon een kwestie van smaak. Iemand kan simpelweg geen andere soorten vlees lusten of verdragen.

Kortom, terwijl we een officiële term missen voor iemand die uitsluitend vis en kip eet, is het belangrijk te erkennen dat deze eetwijze bestaat en uit verschillende motieven kan voortkomen. Het gebrek aan een label mag niet leiden tot het onderschatten van de keuzes en overwegingen die aan deze voedingsgewoonte ten grondslag liggen. Misschien is het tijd voor een nieuwe term, maar tot die tijd blijft het een beschrijving vereisen, zoals: “iemand die alleen vis en kip eet.”