Welke transacties zijn verdacht?

Verdachte transacties: een overzicht

De strijd tegen witwassen en financiële criminaliteit vereist een scherpe blik op transacties die afwijken van het normale patroon. Het identificeren van verdachte transacties is essentieel om de financiële systemen te beschermen en misdaad te bestrijden. Wat zijn dan deze signalen van potentieel illegaal gedrag?

Het concept ‘verdachte transactie’ is breder dan vaak gedacht. Het gaat niet alleen om enorme bedragen, maar ook om patronen en omstandigheden die een rode vlag kunnen signaleren. Deze omvatten onder andere:

1. Ongebruikelijke contante stortingen en opnames: Een klant die ineens grote bedragen in contanten stort of opneemt, zonder een logische verklaring, kan verdacht zijn. Dit geldt met name wanneer deze transacties niet passen binnen het normale patroon van de klant. Een gereguleerde klant die normaal per bankoverschrijving werkt, zou plots een grote contante storting vertonen. Dit kan een teken zijn van pogingen om ongemerkt geld wit te wassen.

2. Grote geldwissels: De omzetting van grote bedragen in contant geld, met name wanneer de oorsprong onduidelijk is of wanneer er geen redelijke verklaring voor de transactie is, is verdacht. Dit type transactie kan dienen als poort naar witwassen door de herkomst van het geld te verhullen.

3. Afwijkingen van het normale klantprofiel: Het gedrag en de transactiepatronen van de klant vormen een belangrijke factor. Plots grote en frequente transacties naar buitenlandse rekeningen, die niet in lijn zijn met eerdere handelingen, kunnen verdacht zijn. Als een klant die normaal gesproken kleine internationale overboekingen maakt, ineens aanzienlijk grotere transacties naar een nieuw ontdekt contact uitvoert, roept dit vragen op.

4. Betalingen naar landen met hoog witwasrisico: Transacties naar landen die bekend staan om hun verhoogde risico op witwassen, of die onder sancties staan, zijn inherent verdachter. Dit omvat bijvoorbeeld betalingen naar jurisdicties met een complexe of ondoorzichtige juridische omgeving. De aard van de betaling zelf (bijvoorbeeld een betaling aan een bedrijf in een “tax haven”) kan een belangrijke indicator zijn.

5. Internationale transacties met obscure tegenpartijen: Transacties met tegenpartijen die moeilijk te identificeren of te traceren zijn, zijn vaak verdacht. Een gebrek aan transparantie over de identiteit en achtergrond van de ontvanger, of onduidelijke informatie over de aard van de transactie zelf, zijn potentiële aanwijzingen.

Belangrijk: Dit zijn slechts enkele voorbeelden. De context is cruciaal. Een enkele transactie is zelden voldoende om tot een verdachte conclusie te komen. Het is essentieel om patronen en de totale context van de activiteiten van de klant te evalueren. Verdachte transacties dienen te worden gemeld aan de juiste instanties.

Het is de verantwoordelijkheid van financiële instellingen en andere partijen om deze signalen te herkennen en te rapporteren aan de autoriteiten. Juist dit maakt een systeem mogelijk om witwassen en andere vormen van financiële criminaliteit tegen te gaan en onze economie te beschermen.