Hoeveel vermogensbelasting in Italië?

Vermogensbelasting in Italië: Een complex verhaal van eigendom en inkomsten

Italië, bekend om zijn rijke geschiedenis, kunst en culinaire hoogstandjes, roept ook vragen op als het gaat om belastingen. Met name de vermogensbelasting staat vaak ter discussie. Het antwoord is echter complexer dan een simpel “ja” of “nee”. Hoewel Italië geen directe, algemene vermogensbelasting kent, zoals bijvoorbeeld sommige andere Europese landen, betekent dit niet dat vermogen volledig onbelast blijft.

De Italiaanse fiscus kent verschillende vormen van belastingheffing die indirect betrekking hebben op vermogen en bezittingen:

1. Onroerendgoedbelasting in het buitenland (IVIE):

Een opmerkelijk kenmerk van het Italiaanse belastingstelsel is de Imposta sul Valore degli Immobili Situati all’Estero (IVIE), oftewel de belasting op onroerend goed in het buitenland. Ben je inwoner van Italië, dan ben je verplicht om IVIE te betalen over je bezit van onroerend goed buiten Italië. Deze belasting bedraagt doorgaans ongeveer 1% van de waarde van het onroerend goed per jaar. Dit maakt Italië uniek in Europa, omdat het belastingen heft op bezittingen die zich buiten de landsgrenzen bevinden. Het is essentieel voor Italiaanse inwoners met buitenlands onroerend goed om zich bewust te zijn van deze verplichting en de exacte waarde van hun bezittingen te laten bepalen.

2. Belasting op inkomsten uit beleggingen:

Naast onroerend goed, worden ook inkomsten uit beleggingen belast. Dit omvat rente, winst en dividenden, die worden belast tegen een vast tarief van ongeveer 25%. Dit is belangrijk voor beleggers die in Italië wonen of die investeren in Italiaanse bedrijven. De exacte percentages en regels kunnen variëren, afhankelijk van het type belegging en de specifieke wetgeving, dus professioneel advies is raadzaam.

3. Andere relevante belastingen:

Hoewel geen directe vermogensbelasting, zijn er nog andere belastingen die indirect invloed hebben op vermogen. Denk aan:

• Successierechten: Italië kent successierechten bij het erven van vermogen, hoewel de tarieven en vrijstellingen afhankelijk zijn van de relatie tussen de overledene en de erfgenaam.
• Kadastrale belasting (IMU) en woonbelasting (TASI): Dit zijn gemeentelijke belastingen op onroerend goed in Italië zelf, die gebaseerd zijn op de kadastrale waarde van het pand.

Conclusie:

Het Italiaanse belastingstelsel rondom vermogen is nuanced en verschilt aanzienlijk van een traditionele vermogensbelasting. Hoewel er geen algemene belasting op het totale vermogen is, worden onroerend goed in het buitenland en inkomsten uit beleggingen wel belast. Bovendien spelen successierechten en gemeentelijke belastingen op onroerend goed een rol.

Het is cruciaal voor inwoners van Italië, en voor degenen die overwegen naar Italië te verhuizen of er te investeren, om zich grondig te laten informeren over deze verschillende aspecten van het belastingstelsel. Professioneel belastingadvies is aan te raden om de complexe regels te begrijpen en te voldoen aan alle verplichtingen. Door een goed begrip van deze regels kunnen vermogenskwesties in Italië effectief worden beheerd.