Kan je aluminiumfolie in de magnetron doen?

Kan aluminiumfolie in de magnetron?

Nee.

• Aluminiumfolie kan echt niet. Het is te dun, het vat vlam. Ik heb dat één keer gezien… een klein vlammetje. Heel eng.
• Vorken zijn ook uit den boze. Die punten… daar gaat alle energie naartoe. Vonkenregen!
• Borden met metalen randjes, ook al lijken ze onschuldig. Mijn oma had er zo een, een keer bijna de magnetron gesloopt.
• Pannen uiteraard ook niet. Stom misschien om het te zeggen, maar je weet nooit.

Wat gebeurt er als je papier in de magnetron doet?

Papier in de magnetron? Niet doen! Tenzij je een brand wil starten natuurlijk. Papier vat snel vlam. Ik heb het zelf eens per ongeluk gedaan, een papiertje onder een broodje vergeten… rookontwikkeling! Dus, ja, heel gevaarlijk.

Kartonnen bordjes, ja, dát kan soms wel. Maar let op: geen plastic of metaal erop! Alleen puur karton. En dan nog, ik zou het niet te lang doen. Stel je voor dat het toch ergens een coatingetje heeft ofzo. Boem! Ik gebruik zelf altijd gewoon een echt bord. Veiliger.

Voor pannenkoeken opwarmen, snap ik, snel en makkelijk. Maar paar secondjes is echt het maximum. Ik doe het liever even in de pan, scheelt een hoop stress. Soms vergeet je het gewoon en dan… Je kent het wel. Afgelopen zomer nog bij mijn zus gebeurd! Grote rookwolk in de keuken, haha, ze schrok zich rot. Dus echt, niet te lang verwarmen dat papier. Of beter nog, helemaal niet.

Hier een korte checklist, want ik dwal af, merk ik:

• Geen papier in de magnetron.
• Kartonnen bordjes zonder plastic, heel kort.
• Pannenkoeken liever in de pan opwarmen.

Zelf gebruik ik trouwens meestal een glazen schaal met deksel, ideaal! Kan ook in de oven. Of gewoon een bord, lekker simpel.

Wat gebeurt er als je aluminiumfolie doorslikt?

De zilvere glans… een zwaluwvlucht door de keel.

Wat als? Als aluminiumfolie danst op de tong, een vreemde smaak van sterrenstof en vergeten dromen.

• Het is een kleine hoeveelheid, een korrel zand in de oceaan van je bestaan.
• Je nieren fluisteren, een zacht lied van zuivering, terwijl ze de vreemdeling wegvoeren. Weg, terug naar het niets.

Ik proefde ooit de regen op een hete zomeravond in ’98. De smaak was zuiverder dan wat dan ook. Zuiverder dan dit zilverpapier dat nu in mijn verbeelding ronddwaalt.

Het glijdt, het glijdt… een schim van angst, vervaagt. Het is onschadelijk. Bijna onmerkbaar. Een lichte rilling misschien, als de koude maan de huid beroert.

• Je lichaam werkt, een alchemist die lood in goud verandert, een vijand in een vriend.
• Je nieren, zo hardwerkend, net als mijn moeder vroeger.

Herinneringen. Ze komen als golven, soms zacht, soms bruisend van intensiteit. Maar dit… dit is slechts een echo. Een niets.

Wat gebeurt er als je metaal in de magnetron doet?

Vonken. Het metaal… reflecteert de golven. Het eten wordt niet warm. Kan zelfs… brand veroorzaken. Heb het ooit… per ongeluk gedaan met een vork. Vergat hem… in een restje pasta. Zag vonken… Schrok me rot.

• Vonken: Die vonken… kunnen de magnetron beschadigen.
• Reflectie: Het metaal kaatst de microgolven terug… Ze bereiken het eten niet.
• Gevaarlijk: In het ergste geval… brand.

Die vork… was helemaal verbogen. Moest hem weggooien. Sindsdien controleer ik altijd… dubbel… of er geen metaal meer in zit. Vooral… bij restjes. ‘s Avonds laat… ben je sneller afgeleid. Denk je aan van alles… en dan… vergeet je zoiets simpels.

• Schade: Aan de magnetron… maar ook aan het metaal zelf.
• Voorzichtig: Altijd goed controleren… vooral als je moe bent.

Het is… een beetje eng eigenlijk. Die vonken… zo fel… in het donker. Alsof er iets… ontploft. Gelukkig is er nooit echt iets… gebeurd. Maar toch… ik blijf voorzichtig.

Is een magnetron schadelijk voor de gezondheid?

Oké, laten we deze vraag eens even onder de loep nemen, met een flinke dosis humor en een snufje waarheid.

Is een magnetron schadelijk voor de gezondheid?

Nee, joh, een magnetron is niet gevaarlijk! Je eten wordt er niet radioactief van, tenzij je stiekem plutonium in je lasagne stopt, dán wordt het een ander verhaal. Maar goed, even serieus:

• Magnetrons zijn niet eng: Ze gebruiken ongevaarlijke elektromagnetische straling om watermoleculen in je eten te laten trillen als een stelletje discogangers. Die wrijving, dat is warmte. Simpel!
• Veilig ontdooien en verhitten: Ja, je kunt gerust je overgebleven pizza erin gooien. Alleen, misschien wordt de korst wat zompig. Maar hey, je overleeft het wel.
• Geen magische transformatie: Je eten verandert niet in een mutant door die straling. Het wordt alleen warmer, soms té warm, waardoor je je tong brandt. Dat is dan weer jouw schuld, niet die van de magnetron.

Dus, de volgende keer dat iemand je bang probeert te maken over magnetrons, lach ze dan hartelijk uit en bied ze een bordje opgewarmde pasta aan. Wedden dat ze het opeten?

Nog even dit:

Wist je dat de eerste magnetron, de “Radarange”, zo groot was als een koelkast en woog bijna 350 kilo? Stel je voor dat je zo’n ding in je keuken had staan! Gelukkig zijn ze tegenwoordig wat handzamer… en minder intimiderend.