Kan je zien of iets uit ChatGPT komt?

De onzichtbare hand: ChatGPT en de uitdaging van detectie in het onderwijs

De opkomst van geavanceerde AI-tools zoals ChatGPT heeft een nieuwe dimensie toegevoegd aan academische integriteit. Studenten kunnen nu met relatief gemak essays, scripties en andere opdrachten laten genereren door deze tools, wat de vraag oproept: kan je zien of iets uit ChatGPT komt? Het korte antwoord is: nee, niet met absolute zekerheid.

Traditionele plagiaatscanners blijken onvoldoende. Deze software is ontworpen om overeenkomsten te vinden met bestaande teksten in een enorme database. ChatGPT daarentegen genereert unieke teksten. Zelfs als de AI gebruik maakt van bestaande informatie, herformuleert en combineert het deze op een manier die niet direct te traceren is naar een specifieke bron. Het is alsof de AI een eigen, originele synthese creëert, waardoor plagiaatscanners machteloos staan.

De focus verschuift daarom van het identificeren van gekopieerde tekst naar het herkennen van stijlkenmerken. Sommige onderzoekers onderzoeken algoritmes die de nuances in woordkeuze, zinsbouw en argumentatiestructuur analyseren om mogelijke AI-gegenereerde teksten te identificeren. Deze methoden zijn echter nog in ontwikkeling en kampen met diverse uitdagingen. Een tekst geschreven door een mens kan bijvoorbeeld toevallig dezelfde kenmerken vertonen als een AI-gegenereerde tekst, wat leidt tot vals-positieve resultaten. Omgekeerd kan een ervaren schrijver de output van ChatGPT zodanig aanpassen dat de AI-signatuur wordt gemaskeerd, wat resulteert in vals-negatieve resultaten.

Bovendien verandert de technologie constant. AI-modellen worden voortdurend verbeterd en verfijnd, waardoor detectiemethoden snel verouderd raken. Een wapenwedloop tussen AI-ontwikkelaars en detectie-algoritme-bouwers is onvermijdelijk.

De zoektocht naar een betrouwbare detectiemethode is dus complex en nog lang niet succesvol afgerond. In plaats van zich te concentreren op het opsporen van AI-gebruik, zou het onderwijs zich beter kunnen richten op het aanleren van kritisch denken, bronvermelding en het ontwikkelen van origineel werk. De nadruk moet liggen op het proces van leren en begrijpen, niet op het vermijden van detectie. Een open dialoog over het ethische gebruik van AI in het onderwijs is cruciaal om deze uitdaging aan te gaan. De toekomst van academische integriteit vereist een multidisciplinaire aanpak, die technologie, pedagogiek en ethiek combineert.