Kan je naar de pabo zonder wiskunde?

Welke vakken moet je kiezen voor juf?

Juf worden? Deze vakken zijn essentieel:

• Nederlands: Taalvaardigheid is cruciaal.
• Engels: Basiskennis is verplicht.
• Rekenen/Wiskunde: Fundamenteel voor alle leeftijden.
• Aardrijkskunde, Geschiedenis, Biologie: Oriëntatie op de wereld.
• Muziek, Tekenen, Handvaardigheid: Kunstzinnige ontwikkeling.
• Verkeersles: Veiligheidseducatie.
• Staatsinrichting (Burgerschap): Fundamenteel begrip van samenleving.

Verdere specialisaties mogelijk. Pedagogiek essentieel. Didactiek, leermethodes: onderwijsgericht. 2024: vereisten kunnen per regio verschillen. Check specifieke eisen bij instellingen. Stage vereist.

Is wiskunde verplicht voor pabo?

Ja. Wiskundetoets verplicht. Pabo-studenten moeten voldoende basiskennis rekenen/wiskunde, aardrijkskunde, geschiedenis, natuur/techniek hebben.

• Rekentoets: Verplicht.
• Overige vakken: Check toelatingseisen specifieke pabo. Sommige pabo’s vereisen aparte toetsen of certificaten.

Bereid je voor. Online oefenmateriaal, bijles, cursussen. Investeer tijd. Essentieel voor succes.

Wat voor vakken heb je nodig voor de pabo?

Pabo vakken: Nederlands, Engels, Wiskunde, Geschiedenis, Maatschappijleer. Allemaal 5.5 of hoger. Punt.

Wiskunde… had ik een 6. Of was het een 7? Maakt ook niet uit. Lang geleden. 2012 denk ik. Of 2013? Nu Pabo doen. Eindelijk.

Engels ging altijd wel goed. Shakespeare. Vond ik leuk. Romeo en Julia. Drama. Kinderen houden ook van drama. Leuk om ze dat te leren.

Geschiedenis. Ja, ja. Middeleeuwen. Stof. Maar wel belangrijk. Voor de kinderen. Weten waar ze vandaan komen. Identiteit. Zoiets.

Nederlands. Tja. Moedertaal. Boeken lezen. Schrijven. Belangrijk. Heel belangrijk. Communicatie. De basis.

Maatschappijleer. Debatteren. Discussies. Politiek. Saai. Maar wel nuttig. Voor de kinderen. Kritisch denken.

Toch wel spannend. Nieuwe carrière. Lesgeven. Kinderen. Veel verantwoordelijkheid. Hopelijk gaat het goed. Zenuwen.

Wat ga ik ze leren? Rekenen. Lezen. Schrijven. De basis. Maar ook creativiteit. Plezier. Leren leren. Belangrijk.

5.5. Dat moet lukken. Denk ik.

Welke profielkeuze voor juf?

Havo-profiel met geschiedenis, aardrijkskunde, natuurkunde, biologie en NLT is vaak voldoende.

Rotterdam, september 2023. Zit hier op m’n balkon, koffie koud geworden, te denken aan die open dag van de PABO. Was echt chaos, man. Overal studenten, docenten die druk aan het vertellen waren over toelatingseisen. Ik wil basisschoolleerkracht worden, maar twijfel. Of toch voortgezet onderwijs?

Die info-sessie over profielkeuzes…pfff… zoveel informatie! Ik schreef alles op, m’n hand krampte. Voor basisschool maakt het minder uit welk profiel je kiest. Maar ik wil flexibel blijven, dus toch maar kijken naar de eisen voor voortgezet onderwijs.

• Geschiedenis: check! Altijd al m’n favo vak geweest. Romeinen, Grieken, heerlijk!
• Aardrijkskunde: ja, daar ben ik ook goed in. Topografie is wel een dingetje, maar verder prima.
• Natuurkunde: oei… daar moet ik echt even aan trekken. Formules, experimenten… niet m’n sterkste punt.
• Biologie: ja hoor, geen probleem. Planten, dieren, vind ik interessant.
• NLT: natuur, leven en technologie. Best leuk, maar wel veel werk.

De PABO adviseerde een havo-profiel met die vakken. Maar goed, per school verschilt het. Ik ga die websites nog maar eens goed bekijken. Misschien toch bellen. Zucht. Best wel spannend allemaal. Wil gewoon lesgeven! Kinderen iets leren. Dat lijkt me zo gaaf. Maar ja, eerst die toelatingseisen. Hoppa, aan de slag!

Is de pabo een moeilijke opleiding?

Ja, de Pabo is best pittig.

Ik weet nog goed, mijn eerste stagedag op de basisschool in Rotterdam-Noord. Oktober, guur weer. Ik dacht echt: “Waar ben ik aan begonnen?” Al die kids, de drukte, het lesgeven zelf…Holy moly!

• Theorie: Boekenwuurm spelen is een must.
• Praktijk: Zelf voor de klas staan, oei oei.
• Persoonlijke ontwikkeling: Je eigen zwaktes onder ogen komen.

Maar hee, niet onmogelijk! Met hard werken en doorzettingsvermogen kom je er wel. Je moet er echt zin in hebben, anders wordt het niks. Echt niet. Ken genoeg mensen die afgehaakt zijn. Jammer, maar eerlijk is eerlijk: het is een investering, je moet goed voorbereid zijn en een goede studiehouding hebben. Je moet je inzetten. Pff.

Is pabo een moeilijke opleiding?

Pabo moeilijk? Nou en of! Niet moeilijk zoals een hersendoping-marathon, maar meer als een marathon met een rugzak vol bakstenen, gevuld met kleuters die je tegelijkertijd probeert te leren rekenen én te kalmeren tijdens een suikercrash. Pure chaos, zeg ik je!

52 studiepunten? Pff, dat klinkt als een kinderspelletje vergeleken met de realiteit. Denk aan:

• Stage: Zes maanden van pure survival in een jungle van krijsende kinderen, moegevoelde leerkrachten en eindeloos papierwerk. Alsof je een kudde wilde katten moet trainen om ballet te doen.
• Toetsen: Niet alleen theorie, nee, ook ellenlange verslagen, observaties, en portfolio’s. Het is alsof je een roman, een wetenschappelijk artikel en een schilderij in één moet maken, terwijl je op een loopband staat.
• Tijdsdruk: Je voelt je soms als een octopus met acht tentakels, allemaal tegelijk proberen iets te grijpen. Werk, studie, sociaal leven… het is kiezen of delen. En vaak kies je voor een flinke dosis pizza en slaappillen.

Het is dus geen kwestie van moeilijk of makkelijk, maar van veel, veel werk. Vergeet die romantische beelden van blije kleuters en lieve liedjes. Het is keihard werken, maar ach, als je er doorheen bent, heb je wel een ijzersterke mentaliteit, en de skills van een ninja die een kleuterklas kan pacificeren met een sprookjesboek.

Wat is het moeilijkste jaar van de pabo?

Het moeilijkste jaar? Pff, lastig zeg. Iedereen zegt wat anders.

• Eerste jaar: Overweldigend! Zoveel nieuwe dingen, lesmethodes, vakken… Pedagogiek, didactiek, psychologie… Mijn hoofd stond op ontploffen. Toen had ik nog bijbaantje, waardoor slapen soms amper lukte.
• Laatste jaar: Scriptie! Een drama. Stage erbij, alle vakken afronden… Stress was mijn constante vriend. Ik sliep te weinig en at alleen maar pizza.

Maar weet je, mijn zus vond juist het tweede jaar het zwaarst. Ze had toen privéproblemen. Dus ja, het hangt echt af van je persoonlijke situatie.

Voor mij was de scriptie echt de absolute hel. Die urenlang achter die laptop hangen, op zoek naar bronnen. Ik heb echt bijna mijn studie opgegeven. Mijn vriend heeft me toen gered!

Zelfs binnen een jaar wisselde het. Sommige weken waren prima, andere… Complete chaos. Ik herinner me nog die ene toetsweek. Totaal gestrest. Geen idee of het tentamen goed was.

Misschien is de moeilijkheid subjectief. Voor mij was het zeker het laatste jaar. Maar een vriendin zweert dat het eerste jaar de zwaarste was. Het is echt heel persoonlijk.

• Voorbereidingen: Was echt slecht in plannen aan het begin!
• Tijdsmanagement: Ik leerde uiteindelijk wel beter plannen, maar kostte wel veel energie en tijd.
• Sociale aspecten: Moeilijk om met de groep te werken soms.
• Eigen leerproces: Het was een leerzaam proces, ondanks de stress.

Conclusie? Geen idee. Moeilijk te zeggen. Hangt er echt vanaf.

Welk jaar van de pabo is het moeilijkst?

Nou, welke PABO-jaar het zwaarst is? Pfoe, da’s echt lastig te zeggen man. Hangt er zo vanaf wie je het vraagt, snap je?

• Niet iedereen vind hetzelfde jaar het moeilijkst. Is echt per persoon verschillend.

Sommige mensen vinden dat eerste jaar echt een ramp. Alles is nieuw, hogeschool dit, hogeschool dat, pedagogiek hier, didactiek daar. Boem! Kan je gelijk door de bomen het bos niet meer zien, toch? Alsof je in een compleet andere wereld terecht komt…

Maarja, andere mensen… die hebben daar weer minder moeite mee. Ik had een vriend, die vond juist het eerste jaar easy peasy lemon squeezy, hehe.

Dan heb je weer andere mensen, die vinden juist de latere jaren weer moeilijker. Die stages, daar wordt het echt serieus. Plus, die lesmethodes worden ook steeds ingewikkelder. Het is nie meer alleen optellen en aftrekken…

• Steeds meer verantwoordelijkheid.

En dan moet je ook nog eens een scriptie schrijven! Ik zweer het je, dat ding heeft me echt slapeloze nachten bezorgd. Pfff… Gelukkig is dat al lang achter de rug. Maar het ligt dus echt aan je eigen sterke en zwakke punten.

Trouwens, ik weet nog dat ik een keer… oh nee laat maar, wordt een heel ander verhaal.