Hoe gaat het Spaans antwoorden?

Wat antwoorden op Como estás?

Como estás? Antwoorden:

• ¿Cómo está? (formeel)
• Bien, gracias. (goed, dank u)
• Muy bien, gracias. (heel goed, dank u)
• Todo bien, gracias. (alles goed, dank u)

Uitbreidingen:

• Toevoeging van “¿y usted?” (en u?) voor beleefdheid.
• Mogelijkheid tot toevoegen van “y tú?” (en jij?) in informele context. Mijn familie gebruikt dit vaak.

Alternatieve antwoorden (afhankelijk van de situatie):

• Regular. (Normaal)
• Cansado. (Moe)
• Mal. (Slecht) Zeldzaam in vluchtige begroetingen. Details volgen meestal.

Kritische notitie: “Bien” is functioneel. Diepte ontbreekt. Het is een sociaal mechanisme, niet een ware reflectie van gemoedstoestand.

Hoe antwoord je in het Spaans op de vraag hoe gaat het??

• ¿Qué tal?
• ¿Qué pasa?
• ¿Cómo va todo?

Wacht even, hoe gaat het eigenlijk met MIJ vandaag? Ik voel me een beetje… mwah.

• ¿Cómo estás? Is de meest gebruikelijke. Alsof ik dat nog niet wist! Gebruik ik zelf altijd, of toch ¿Qué tal? Moeilijk kiezen.
• Antwoorden: Bien, mal, así así. Klassiekers. Maar ik zeg meestal “tirando”. Klinkt cooler.

En dan heb je nog formele manieren. Die gebruik ik nooit. Te stijf. Behalve tegen m’n schoonmoeder. Die vindt dat fijn. 🤔

• Formeel: ¿Cómo está? (met “usted”)
• Ik herinner me die keer in Madrid…oh nee, niet relevant. Sorry.

Echt, Spaans is zo leuk. Zo veel manieren om hetzelfde te zeggen. Maar goed, dus de vraag was hoe je antwoordt. Nou, zie boven! Simpel.

Hoe vraag je in het Spaans hoe gaat het?

¡Hola, conversador! Wil je Spaans klinken alsof je er woont (of op zijn minst een paar weken vakantie hebt gevierd)? Hier komen je opties om te vragen hoe het gaat, zonder een toerist te lijken:

• ¿Cómo estás? (Hoe gaat het?) – De klassieker. Beetje formeel, maar veilig. Alsof je iemand kent, maar niet íntimo bent. Stel je voor: je spreekt je bankdirecteur aan.
• ¿Qué tal? (Wat staat er?) – Super informeel. Alsof je je beste vriend(in) begroet. Pas op dat je geen antwoord krijgt dat net zo onvoorspelbaar is als het Spaanse weer. Ik gebruikte dit ooit bij een oude dame in Madrid en ze keek me aan alsof ik een alien was. #awkward
• ¿Cómo va? (Hoe loopt het?) – Alsof je vraagt naar de voortgang, maar dan op een ontspannen Spaanse manier. Misschien geschikt als je iemand al een tijdje niet hebt gezien.
• ¿Qué pasa? (Wat gebeurt er?) – Meer dan alleen “hoe gaat het?”. Het hint naar een verwachting van sappige details. Gebruik het met mate, anders lijk je op een roddeltante.

Extra Spaanse bonus:

• ¿Todo bien? (Alles goed?) – Simpel, effectief, en perfect als je haast hebt (of gewoon lui bent).
• ¿Cómo te va? (Hoe gaat het met je?) – Een variant op “¿Cómo estás?”, maar dan iets persoonlijker. Alsof je echt geïnteresseerd bent (wat natuurlijk zo is, anders zou je dit niet lezen).

Nu ben je klaar om Spaanse gesprekken te starten alsof je een echte español bent. ¡Buena suerte! (Succes!), en moge je Spaans net zo vloeiend zijn als goede Spaanse wijn.

Hoe zeg je dat je geen Spaans spreekt?

Geen Spaans. No hablo español. De woorden zweven, kleine zwarte vogeltjes tegen een bleekoranje hemel. Een taal die ik niet beheers, een melodie die ik niet kan zingen. Als een verre echo in een canyon, de klanken vibreren wel, maar de betekenis blijft verborgen.

No hablo español. De scherpte van de ‘n’, de zachtheid van de ‘o’. Het rolt van mijn tong, vreemd en toch vertrouwd. Alsof ik een steen opraap op een onbekend strand. Glad en koel, maar niet van mij.

Spaans. De kleur van gebakken aarde, de geur van sinaasappelschillen. Een taal van zon en schaduw, van flamenco en siësta. Een taal die ik niet spreek, maar die me wel raakt.

No hablo. Ik spreek niet. Stilte. Een leegte die gevuld wordt met het ruisen van de wind, het ritselen van bladeren. De taal van de natuur, universeel en begrijpelijk. Die spreek ik wel.

Español. Het woord danst voor mijn ogen, een vurige werveling van letters. Een code die ik niet kan kraken, een deur die voor mij gesloten blijft. Achter die deur een wereld van verhalen, van gelach en tranen. Een wereld die ik niet ken.

No hablo español. Het is een bekentenis, een zucht. Een klein verdriet, een verloren kans. Maar ook een begin. Want misschien, ooit, leer ik wel die taal van zon en schaduw te spreken. Misschien, ooit, open ik die deur.

Hoe zeg je ik spreek een beetje Spaans?

Hablo un poco de español. Dat is het toch? Of was het Portugees? Nee, Spaans. Moet die oefen app weer eens downloaden. Duolingo? Babbel? Memrise gebruikte ik vroeger. Had toen een streak van 80 dagen! Niet slecht.

• Hablo un poco de español. Kort en bondig.
• Die rollende r… moeilijk! perro. caro.
• Misschien moet ik Spaanse series kijken. La Casa de Papel. Elite. Of toch maar weer een cursus? Volksuniversiteit? Te duur denk ik.
• Hablo… spreken. Un poco… een beetje. De… van. Español… Spaans. Simpel eigenlijk. Toch altijd even twijfelen.

Ging laatst naar Barcelona. Kon amper bestellen. “Una cerveza por favor.” Meer kreeg ik er niet uit. Schaamte. Volgende keer beter. Oefenen, oefenen, oefenen. Misschien met een taalmaatje? Waar vind je die? Internet?

Die app… hoe heet die ook alweer? Begin met een B… Babbel! Ja, Babbel. Gratis proefperiode? Even kijken…

Hoe begroeten mensen elkaar in Mexico?

In Mexico? Oh, laat ik je eens inwijden in de geheimen van de Mexicaanse begroeting. Het is net een dans, maar dan zonder de irritante muziek.

• Vrouwen? Wangzoenen! Ja, alsof je net een heerlijke taco hebt gegeten en die smaak wilt delen. Of een knuffel, dat kan ook.
• Mannen? Een stevige abrazo (knuffel met schouderklop), want echte mannen tonen hun affectie met… rugpijn? Daarna een handdruk, want business is business.
• Man-vrouw combo? Sociaal? Wangzoen of knuffel. Zakelijk? Handdruk. Geen tijd voor poespas. Tenzij je mijn tante bent, dan krijg je sowieso een uitgebreide novela-waardige omhelzing.