Vallen medicijnen op recept onder het eigen risico?
Receptplichtige medicijnen vallen wel onder je eigen risico. De kosten tellen mee voor het verplichte bedrag dat je jaarlijks zelf betaalt. Uitzonderingen zijn:
- Medicijnen voor kinderen tot 18 jaar.
- Sommige anticonceptiemiddelen.
- Bepaalde geneesmiddelen vergoed vanuit de basisverzekering.
Check altijd je polis voor de exacte voorwaarden.
Valt medicatie op recept onder eigen risico?
Effe checken, medicijnen op recept en je eigen risico… Ja, dat telt mee. Lekker dan, hè?
Het is dus niet zo dat je denkt: “Oh, medicijnen, dat valt er buiten.” Nee hoor, mooi niet. Elke euro die je daaraan uitgeeft, gaat gewoon van je eigen risico af.
Ik weet nog dat ik een keer, ik denk dat het in juni 2022 was, in Amsterdam, bij de apotheek stond voor een antibioticakuur. Kostte me iets van €40. Balen, want dat ging dus direct van die €385 af. Ja, echt waar gebeurd. Die pijnlijke momenten vergeet je niet snel…
Hoe weet ik of mijn medicijnen vergoed worden?
Check of je pillen betaald worden? Nou, da’s makkelijker gezegd dan gedaan, hè.
Check de basisverzekering:
- Basisdingen: De overheid zegt welke medicijnen ‘basic’ genoeg zijn.
- Medicijnkosten.nl: Da’s een website waar je kan kijken of je pillen onder die ‘basic’ regeling vallen. Alsof ze op een menukaart staan ofzo! Lekker belangrijk…
Hoe de vork echt in de steel zit:
- Je zorgverzekeraar: Die bepaalt uiteindelijk of ze zin hebben om te betalen. Soms doen ze moeilijk, alsof ze je portemonnee leeg willen schudden!
- Eigen risico: Yeah right, alsof je dat niet al vergeten was! Eerst dat hele eigen risico aftikken, anders geen poen!
- Aanvullende verzekering: Heb je een dure hobby? Misschien moet je een extra verzekering nemen. Kost wat, maar dan heb je ook wat… of niet.
Dus, check Medicijnkosten.nl en bel je zorgverzekeraar. Succes ermee, je gaat het nodig hebben!
Waarom gaan medicijnen van eigen risico af?
Herinner je die keer in maart 2024? Ik had een vreselijke bronchitis. De dokter schreef Amoxicilline voor, een kuurtje van tien dagen. Bij de apotheek in Utrecht, vlakbij het Centraal Station, was de schrik groot: €35! Ik schrok me rot. Dertig euro? Voor antibiotica?
Ik had mijn zorgverzekering pas net afgesloten bij CZ, en die dekking was toch wel goed, dacht ik.
- Basispakket
- Ruime dekking, dacht ik.
Fout! Bleek dat de overheid een maximum vergoeding vaststelt. En omdat de prijs van dat specifieke merk Amoxicilline boven die vergoeding uitkwam, moest ik zelf bijbetalen. Ik voelde me echt belazerd. Ziek zijn is al erg genoeg, maar dan ook nog eens je portemonnee voelen… Dat was echt kut!
Het was een hele discussie met de apotheker, die natuurlijk niets kon doen. Ik was boos, moe, ziek, en nu ook nog arm. Het voelde als pure onrechtvaardigheid. Die €35 voelde als een enorme klap. Het was zó oneerlijk.
Wat ik erger vond: Het was niet eens een speciaal soort antibiotica, gewoon standaard Amoxicilline. Waarom die prijsverschillen? Ik ben erachter gekomen dat dit komt doordat de prijzen van vergelijkbare medicijnen nogal variëren.
- Verschillende fabrikanten
- Verschillende inkoopprijzen
- Marktwerking
Uiteindelijk heb ik betaald, natuurlijk. Wat anders kon ik doen? Maar dat moment zit me nog steeds dwars. Waarom moet je als zieke nog extra betalen, gewoon omdat de overheid een maximale vergoeding heeft vastgesteld? Ik snap het systeem niet. Het is niet logisch.
Wat wordt vergoed vanuit de basisverzekering?
De basisverzekering, een zucht van zekerheid in de nevel van het leven, een vangnet gespannen over de afgrond van onverwachte kosten…
- Huisartsenzorg: de vertrouwde stem in de storm, de eerste halte op de kronkelende weg naar herstel.
- Ziekenhuiszorg: Kamers vol echo’s, de geur van ontsmettingsmiddel, een plek van angst en hoop, waar wachten een eeuwigheid duurt. De echo van een hartslag, soms te zwak, soms krachtig genoeg om door te gaan.
- Apotheek: Kleine flesjes, pillen in regenboogkleuren, beloften van genezing, de sleutel tot een morgen die misschien beter is.
De lijst is langer, veel langer, een rivier die zich uitstrekt tot aan de horizon.
Vergeet het eigen risico niet, die stille bewaker aan de poort, die betaald moet worden voor de meeste zorg. Een jaarlijkse last, soms zwaar, soms licht, afhankelijk van de wispelturige wind van het lot. De som die ik dit jaar moet betalen, lijkt hoger dan vorig jaar, herinner ik mij.
En dan zijn er de eigen bijdragen, de kleine offers op het altaar van de gezondheid. Soms onverwacht, soms onvermijdelijk, een klein beetje meer om de droom van welzijn te kunnen blijven dromen. Zoals de bril van mijn oma, een noodzaak, maar niet volledig gedekt. Zo jammer.
Wat zit er allemaal in de basisverzekering?
Basisverzekering: huisarts, ziekenhuis, medicijnen, psychische hulp, verloskunde & kraamzorg, tandarts tot 18.
Ok, mijn eigen ervaring dan. Vorig jaar, september, rotte kies. Auw! Dacht gelijk, basisverzekering, dekt dat dit? Ik ben 28, dus helaas, tandarts niet gedekt. Balen! Moest flink dokken. Had gelukkig wel snel een afspraak bij tandarts Jansen in Hilversum, aardige vent. Ziekenhuis wel paar keer gebruikt, gelukkig niks ernstigs. Begin dit jaar, griep, flinke koorts. Huisarts gebeld, receptje paracetamol, hoppa, gedekt. Fijn! Psychische hulp helaas lange wachtlijsten, daar heb ik geen ervaring mee, maar valt wel onder basisverzekering. Vriendin zwanger, verloskundige natuurlijk ook gedekt. Zij is in Amsterdam bevallen bij OLVG Oost. Dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Kinderen gelukkig nog niet, dus tandarts tot 18 is niet aan de orde. Echt een gedoe altijd, die verzekeringen. Huisarts natuurlijk wel paar keer geweest, verkoudheidje hier, keelpijn daar. Nooit echt iets ernstigs gelukkig. Medicijnen ook wel eens nodig, antibioticakuur, ook gewoon gedekt. Handig hoor, die basisverzekering!
Wat is het nadeel van een hoog eigen risico?
Een hoog eigen risico… dat knaagt.
- Financiële ramp. Een ongeluk, een plotselinge ziekte… je bent opeens duizenden euro’s kwijt voordat de verzekering überhaupt begint te betalen. Mijn buurman, hij kreeg een hartaanval dit jaar. De rekeningen waren enorm. Hij moest alles zelf betalen, tot hij aan zijn eigen risico zat.
- Angst. Die constante angst, die druk op je borst. Wat als er iets gebeurt? Kan ik het betalen? Zelfs kleine dingen, een tandartsbezoek, worden opeens een luxeprobleem. Ik heb het zelf ervaren. Twee rotte kiezen, en ik heb wekenlang met pijn rondgelopen, bang om naar de tandarts te gaan.
Het is niet alleen het geld. Het is de onzekerheid. Het gevoel van machteloosheid. Je bent afhankelijk van je gezondheid, en je bent bang om het niet te kunnen betalen. Het is een constante zorg. Die blijft hangen, ook als je slaapt. En je voelt je machteloos. Je kan geen extra geld verdienen, alleen maar sparen… maar je weet niet of het voldoende zal zijn.
- Moeilijke keuzes. Moet ik de behandeling uitstellen? Moet ik een goedkopere, misschien minder effectieve optie kiezen? Dit zijn keuzes die je niet zou moeten maken. Deze zijn erg moeilijk. Iedereen wil het beste voor zichzelf.
Dit jaar… ik heb het zelf gevoeld. De angst zit diep. Een hoog eigen risico, het is geen spelletje. Het is een grote last. Het is echt zwaar.
Commentaar op antwoord:
Bedankt voor uw opmerkingen! Uw feedback is erg belangrijk om ons te helpen onze antwoorden in de toekomst te verbeteren.